مکتب فاطمیه

#به_قلم_خودم
#چالش_نوشتن #تولیدی
#جوال_ذهن #آزاد_نویسی
#سمیه_خانوم_اُم_الحسین
#غدیر_مسیر_سعادت
#انتخابات #بصیرت
غدیر صحنه معرفی شاخص ها و انتخاب اصلح
(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ
«فَلْیُبَلِّغِ الْحاضِرُ الْغائِبَ وَالْوالِدُ الْوَلَدَ إِلى‏ یَوْمِ الْقِیامَةِ»)

ما باید برای انتخاب اصلح تحقیق کنیم و وقت بگذاریم. قبل از هر چیز باید به اهمیت یک انتخاب خوب برای تعیین ریاست جمهوری که نقش تعیین کننده‌ای در آینده کشور دارد واقف بود. اکثر ما برای یک انتخاب لوازم شخصی از خرید خودرو گرفته تا لوازم خانگی ساعت‌ها وقت می‌گذاریم و تحقیق می کنیم اما وقتی می‌خواهیم رأی بدهیم و تصمیم‌گیری کنیم برای انتخاب اصلح، وقت چندانی برای تحقیق و جست‌وجوی بهترین گزینه ها صرف نمی‌کنیم. و این ممکن است بعدها به ضرر ما و همه‌ی مردم تمام شود و عواقب ناخوشایندی برای مردم کشور در پی داشته باشد ،بنابراین اول از همه باید برای یک انتخاب خوب وقت گذاشت.و تمام شاخص ها را در نظر گرفت ، باید خوب گوش دهیم به سخنان و وعده‌های انتخاباتی کاندیداها ، نباید گول ظاهر افراد را بخوریم ، باید اصلح ترین را انتخاب کرد،انتخاب اصلح یعنی:
بهترین از لحاظ ایمان، بهترین از لحاظ اخلاص و امانت، بهترین از لحاظ دینداری و آمادگی برای حضور در میدان های انقلاب؛ دردشناس ترین و دردمندترین نسبت به نیازهای مردم.
گوش به دهان رهبر باشیم و معیارهای انتخاب اصلح از منظر ایشان را آویزه گوش کنیم،:همچنان که شرکت در انتخابات یک وظیفه است، گزینش خوب و آگاهانه هم یک وظیفه است. البته ممکن است همة تلاش‌ها به نتیجه نرسد؛ اما انتخاب‌کنندگان تلاش کنند، برای این که گزینش درستی داشته باشند
رئیس‌جمهور باید فعال، پرکار، آگاه، معتقد به مبانی انقلاب باشد،
« ملت هوشیار ایران باید دقت کند که در میان همین متخصصان، متدین ها را انتخاب کند؛ زیرا دین و تدین مانع وابستگی می شود و اگر دینداری نباشد وابستگی آسان می شود.»
رهبر ما تأکید کردند: «صحنه انتخابات، صحنه عزت و حماسه است؛ صحنه رقابت برای خدمت است، صحنه کِش و واکِش برای به دست آوردن قدرت نیست؛ این را به عنوان یک وظیفه، برادرانی که وارد میدان مبارزه و رقابت انتخاباتی می شوند، بدانند؛ آنها به وظیفه‌شان عمل کنند خدای متعال هم دل‌های مردم را انشاءالله هدایت خواهد کرد به بهترین گزینه و انشاءالله یک رئیس جمهور شایسته برای ملت ایران تعیین خواهد شد.»
با این تفاسیر ما باید با انتخاب فرد اصلح و معرفی شاخص های درست و شناساندن او به مردم ،اجازه ندهیم دشمن در میان ما رخنه کند و دوباره ماجرای پس از غدیر را تکرار نماید.
(اگر غدیر نادیده و فراموش نمیشد واقعه عاشورا رخ نمی‌داد!)
❤ ❤ ❤ ❤ ❤ ❤ ❤ ❤ ❤

​#به_قلم_خودم 

#چالش_نوشتن 

#جوال_ذهن #آزاد_نویسی

#روز_گل_و_گیاه🪴🎍🌴🌻 

#سمیه_خانوم_اُم_الحسین

داشتم تقویم رو نگاه میکردم ، در قسمت مناسبتها زده بود روز گل و گیاه🪴🌹

چقدر به دلم نشست ، چقدر خوب که این مناسبت رو داریم ،یاد خاطرات و دوران شیرین کودکی و نوجوانی و حیاط قدیمی مادربزرگ که در وسط اون حوضچه ای آبی با ماهیان قرمز رنگ بود افتادم، دور این حوضچه پر از گلدون های گل شمعدونی بود، گوشه حیاط پر از گل های رز و محمدی بود که همیشه موقع چیدن، تیغ هاشون توی دست و بال من می رفت… گل‌های محمدی رو میچیدیم برای تهیه گلاب ، یه بوته یاس و پیچک رونده هم سمت دیگه حیاط کاشته شده بود که بیشتر دیوار رو از آن خودشون کرده بودن،غروب‌ها روی ایوون باصفای خونه مادر بزرگ همه جمع می‌شدیم و چای مینوشیدیم و گاهی هم آش رشته و…

چه خاطرات خوبی بود ، مادربزرگ که رفت همه چیز تموم شد ، چقدر دلتنگ اون خونه و گلهاش شدم، 

عاشق گل و گیاه هستم ، اوایل تعداد کمی گلدون داشتم چون حس مسئولیت و نگهداری ازشون برام دغدغه بود، اما با برنامه ریزی به تعدادشون اضافه کردم، مثل بچه خودم ازشون نگهداری میکنم، باهاشون حرف میزنم ، ناز و نوازششون میکنم، واقعا با دیدنشون حالم خوب میشه،چقدر خوبه که به بچه هامون هم یاد بدیم تا چطور با گل و گیاه ارتباط بگیرن، و ازشون مراقبت کنن ، چقدر خوبه به جای کادوهای آنچنانی با تدبیر درست بتونیم یه گلدون زیبا رو جایگزین کنیم.

پ.ن:

روزگاری نه چندان دور، گل و گلدان‌ها در حیاط خانه جایی امن برای زیستن داشتند و حتی در حافظه‌ی زیستی خود روزهایی را به یاد نمی‌آوردند که به این شکل بی‌اهمیت شوند و گل‌های مصنوعی امنیت آن‌ها را بر هم زندروزگاری، قبل از آنکه سرگرمی و دل‌مشغولی پدران ما تلویزیون شود، زندگی همه‌ی آن‌ها به گل و گلدان‌های شمعدانی گره خورده بود و آب دادن و حفاظت و چیدن برگ‌های زرد، روزهای خوش و ناخوش آن‌ها بود. دهان گود گلدان را خاک کردن، قلمه‌زدن و دیدن ریشه دوانی و قوت گرفتن ساقه‌ها و انتظار نشستن برای بهار و فصل روییدن گل و بعدازظهر تلخ پایان عمر گل را دیدن، بخشی از زندگی آرام پدران و مادران ما بود، و این رسمی بود که به ما منتقل نشد

ارتباط با طبیعت و لذت بردن از مناظر زیباى طبیعى، راهى ساده ولى مهم، جهت کسب آرامش و تلطیف روح و روان آدمى است. کاشتن گل و گیاه و یا دریافت هدایایى مانند گل می‌‏تواند بیش از هر چیز شادى و طراوت را به انسان هدیه دهد. پژوهش‌‏ها نشان می‌‏دهد خریدن گل، کاشتن گل و گیاه و به طور کلى نگاه کردن به گل، باعث برانگیخته شدن احساس شادى، آرامش و طراوت، مثبت‏‌اندیشى و دورى از غم و اندوه می‏‌شود.حضور گل و گیاه در فضای مسکونی بستر بسیار مناسبی برای آرامش روح و روان انسان ایجاد می کند و همه روان شناسان به تاثیر روانی گل بر انسان تاکید کرده اند. کاش به جای گل های مصنوعی ،گلهای طبیعی را جایگزین کنیم و از این نعمت زیبای خدا کمال لذت و استفاده رو ببریم،
🌸گل باشید، عمر گل نداشته باشید🌸

#به_قلم_خودم
#چالش_نوشتن
#جوال_ذهن
#آزاد_نویسی
#سمیه_خانوم_اُم_الحسین
تا حالا شده دلت برای پنجره تنگ بشه ؟!
آره درست خوندی پنجره. مدتهاست دلم برای دیدن و لمس کردنش تنگ شده، چشمم که بهش میفته دست و دلم میلرزه ، برای من این پنجره زیباترین و محبوبترین پنجره دنیاست،درسته که جای جای این حرم زیباست اما برای من پنجره فولاد چیز دیگه ای هست .هر وقت به زیارت امام رضا میرم، نزدیک پنجره فولاد که میشم سرم رو به شبکه های پنجره میذارم ،چشمام رو میبندم،دستامو میون شبکه ها قفل میکنم، دیگه نمی تونم رهاش کنم. اون وقت من هستم و درد و دلم با آقا…
اولین چیزی که اینجا میخوام ، سلامتی و ظهور امام زمانه، بعد شفای همه مریضهاست، عاقبت به خیری جوون ها و…
خیلی از مریض ها و مریض دارها رو میبینم که با هزارتا امید کنار پنجره فولاد نشستن و دارن با دلشون با چشماشون با آقا امام رضا جان نجوا میکنن.منم از ته دل آمین میگم برای استجابت دعاهاشون و شفای مریض هاشون.
همشون از آقا مطمئن هستن… دلشون قرصه و محکمِ به محکمی فولاد …یقین دارن که دست خالی بر نمی گردن !
دیگه چی بگم براتون از این پنجره که نور و عشق و امید رو به قلب و جسم و روح همه باز میکنه. دلم برای این پنجره تنگ شده.
میگن پنجره فولاد امام رضا برات کربلا میده!؛
آقاجان میشه یه کربلا هم برای ما امضا کنی 🙏

#به_قلم_خودم
#چالش_نوشتن
#روزانه_نویسی
#جوال_ذهن
#آزاد_نویسی
#سمیه_خانوم_اُم_الحسین
#چهارشنبه_های_امام_رضایی💚
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
چند روزی میشه که دلم بهونه گیر شده، دلم یه زیارت سیر میخواد ، مدت زیادی نیست که از مشهد اومدم ، اما همچنان حریصم به رفتن و موندن در گوشه ای از کنج حرم، یه گوشه دنج که من باشم و امام رئوف، تا باز سفره دلم رو براش باز کنم، کی باورش میشه به کبوترهای حرم حسودی میکنم! چه دور باشم و چه نزدیک، چهارشنبه ها دلم مثل کبوترهای بارگاه منور رضوی پر می‌کشه برای پابوسیش ، من امروز دلم رو حسابی پر و بال دادم و فرستادمش سمت حرم ،کبوتر دلم، بهونه کنان به سوی حرم پر می‌کشه؛ به سوی دونه‌های مِهری که امام رضا براش پاشیده، درسته که دستام از دور نمی‌تونن ضریح و پنجره فولاد رو لمس کنن، درسته که این پاها نمی‌تونن در صحن و سرای حریم رضوی قدم بزنن، اما همین که دلم برای امام رضا(ع) پر میکشه تموم این حصارها برداشته می‌شه چرا که رسم عاشقی دلدادگی همینه و دلت رو اگه به حریم منور شمس‌الشموس که بدی تموم درهای بسته به روش باز می‌شه چه برسه درهای حرم مطهر که صاحب خونه‌اش امام مهربونی‌هاست…
کبوتر وار می‌آیم به آب و دانه‌ای دل خوش
عطش دیده، ترک خورده، به سقا خانه‌ای دل خوش
دلم خورشید می‌خواهد، هوای گنبدت کرده
دوباره برنگشته دل، هوای مشهدت کرده

ان‌شاءالله به زودی زود براتون بنویسم که عزیزان:در بهشت عاشقی و در کنار مضجع نورانی شمس الشموس، خسرو اقلیم طوس، شاه انیس النفوس، حضرت امام رضا علیه السلام، دعاگو و نایب الزیاره شما هستم. 🙏 😍

#به_قلم_خودم
#چالش_نوشتن
#روزانه_نویسی
#جوال_ذهن
#آزاد_نویسی
#سمیه_خانوم_اُم_الحسین
خروشان، ژرف، بی پهنا، کف آلود…
هیچ وقت با دیدن آب زیاد و دریا 🌊
حس خوب نداشتم و نگرفتم ،
نزدیک های غروب رسیده بودیم رامسر، قرار شد سر راه شام بگیریم و بریم کنار ساحل و یه شب عاشقانه رو به خاطراتمون اضافه کنیم! زیاد حس خوبی نداشتم، از آبِ زیاد میترسیدم ، نزدیک دریا شده بودیم، دریا خروشان و عصبانی نعره می‌کشید، تا اون موقع هیچوقت این روی‌ دریا رو ندیده بودم . کمی شلوغ به نظر می‌رسید انگار اتفاقی افتاده! در وجودم حس غم بود، ترس بود و وحشت.
زن تقریبا جوونی گوشه قایق کز کرده بود،
و چشم های پر از اشکش نگران سو سو
میزد. انگار منتظر کسی بود. ناجیان کنار ساحل داد میزند نزدیکتر نشید دریا ناآرام شده!! باد هر لحظه شدت می گرفت
انگار دریا آتش گرفته بود، شعله می کشید
،زبانه می کشید،خشمگین بود، یاد حرف مادر خدابیامرزم افتاده بودم که می‌گفت دریا ناجوانمرده!!! زیاد بهش اعتماد نیست ، مبادا گول ظاهرش رو بخورید و بهش دل بدید…
دو قایق از راه دور با سرعت به سمت ساحل می آمدن نزدیکتر که شدن ، زن خودش رو به آب زد و پرسید چی شد؟! دخترم رو پیدا نکردید هنوز؟!
تازه فهمیدم ماجرا از چه قراره ، منم بی قرار شده بودم، در همون حال قایق سوم نزدیک ساحل شد و روی دستش جنازه دخترک و جهنمی که به پا شد صدای هوهوی باد و جیغ و گریه زن و اطرافیان در هم آمیخته شده بود ، صحنه ناخوشی بود ،
مردی جوان، دست دراز کرد
و دخترک را لابه لای آغوشش گرفت باورش نمیشد. ترسیده بود، اما آنچه نباید اتفاق افتاده بود.
زن با اون حال خرابش فریاد میزد وای خدا حالا جواب پدرش رو چی بدم؟!
(آخه پدرش راضی به این سفر نبود و با اصرار دختر و پسرش اومده بودن و پدر همراهیشان نکرده بود،)
چقدر دلم سوخت ، غم از دست دادن دخترش به کنار انگار ترس از روبه‌رو شدن با همسرش بیشتر مضطربش کرده بود.
پسرش هم با بدن بی جان خواهرش که در آغوشش کشیده بود در شوک بزرگی فرو رفته بود ،
آمبولانس رسیده بود…
وسایل رو پهن نکرده جمع کردیم و پایان ماجرا و خاطره‌ای تلخ که قرار بود عاشقانه در ذهنم ثبت بشه،

پ.ن: داستان کاملا واقعی بود و متاسفانه همچنان من از دریا خوشم نمیاد چون از شانس بدم دو سه بار شاهد غرق شدن افراد مختلف بودم، نزدیک ساحل اونم یکی دو ساعت زیاد برام مشکل نیست اما برام قابل هضم نیست که چطور بعضی ها با جسارت دل به دریا میزنن و آبتنی میکنن داخلش… برای من هم‌چنان فوبیاست