با نام رضا به سینه ها گل بزنید
با اشک به
بارگاه او پل بزنید
فرمود که هر زمان گرفتار شدید
بر دامن ما دست توسل بزنید
ماجرای نام گذاری حضرت زینب(سلام الله)
✅دختری که زینت پدر است
?مرحوم شی
خ بهائی می نویسد:
دختر امیر مؤمنان علیه السلام متولد شد. حضرت صدیقه طاهره سلام اللّه علیها دختر را در دامن علی علیه السلام گذاشت و گفت: نام این نوزاد را بگذار. امیرمؤمنان علیه السلام فرمودند؛ «واللّه من در نام گذاری فرزندانم بر رسول خدا صلی اللّه علیه و آله پیشی نمی گیرم»؛ پیغمبر در سفر بودند، دو روز بعد که آمدند، حضرت زهرا سلام اللّه علیها بچه را به بابا دادند؛ آن گاه پیغمبر فرمودند: «واللّه در نام گذاری خودت و بچه هایت بر خدا پیشی نگرفتم.» جبرئیل وارد شد، رسول خدا صلی اللّه علیه و آله لحظاتی با جبرئیل مشغول سخن شد و بعد از چندی پیغمبر صلی اللّه علیه و آله به فاطمه و علی علیه السلام رو کرده و گریه شدیدی نمودند و بعد چندین بار تکبیر گفتند. حضرت فاطمه سلام اللّه علیها می فرمایند: «به پدرم گفتم: بابا چرا تکبیر می گویی؟» پیامبر صلی اللّه علیه و آله فرمودند: «به خاطر نامی که خدا برای این دختر قرار داد»؛ و گفتند: «زین اب»، که بر اثر کثرت استعمال به «#زینب» معروف شد.
?البته همان جا پیامبر صلی اللّه علیه و آله فرمود: «علی ، خودش زینت اهل دنیاست، اما این دختر به جایی می رسد که #زینت_پدر می شود.»
?حضرت زهرا سلام اللّه علیها سپس می پرسند: «بابا جان، اگر این است، برای چه گریه می کنی؟» حضرت فرمودند: «از خدا اجازه گرفتم که به او کنیه بدهم.» فاطمه سلام اللّه علیها پرسید: «کنیه دخترمان چیست؟» پیغمبر در حالی که گریه می کرد، فرمود: «ام المصائب»./تذکره الاولیا
خوبترین خواهر دنیا،بدنیا آمد ؛
عقیله، عا
رفه، عالمه، عابده فهیمه، کامله و…
اینها لقبهای بانویی است که 1377 سال پیش در چنین روزی چشم جهان به تولدش روشن شد.
پدرش امیرالمومنین علی (ع) بود و مادرش هم فاطمه زهرا (س).به هر دو خیلی شبیه بود، از هر لحاظ
وقتی به دنیا آمد، رسول خدا در سفر بود،
در بازگشت، به محض شنیدن خبر تولد دختر علی(ع)، خودش را به آنها رساند، در آغوش گرفت و بوسیدش و نامش را زینب گذاشت.
زینب یعنی “زینت پدر". که شد واقعاً
عقیله به بانوی خردمند و دور اندیش می گفتند.
? عارفه از معرفت بانو.
عالمه از علم فراوانش،
عابده از عبادتهای کم نظیرش،
فهمیه از فهم و بصیرتش،
کامله از کمالات اخلاقی اش حکایت دارد و…
⚜امام سجاد (ع) بخشی از عظمت بانو را با این کلام در تاریخ ثبت نمود وقتی به زینب(س) فرمود:
«انت عالمه غیر معلمه وفهمه غیر مفهمه»
یعنی بحمداللّه ، عالمى هستى که نزد کسى تعلیم ندیدى و دانایى هستى که نزد کسى نیاموختى» که حکایت می کند از علم خدادادی زینب.
«ذلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ»
این بخشایش خداست که به هر که شایسته بداند ارزانى مى دارد
بانو الگوی صبر و از خودگذشتگی بود و در کربلا سپر بلای کودکان و پرستار بیماران بود.
به همین دلیل روز ولادت بانو را در تقویم روز پرستار نامیده اند.
این روز بزرگ را به همه پرستاران فداکار و قهرمان کشورمان که با وجود سختی کار، صبر و مهربانیشان زبان زد است تبریک عرض می نماییم.
? ? ? ? ? ? ? ? ? ?
?خوب است که از زینب کبری بنویسم
?از حضرت
صدیقه صغری بنویسم
?تا نقش ببندد به دلم نام عقیله
?از آمدن دختر زهرا بنویسم
?از حال و هوای قدم تازه رسیده
?از پشت در و جمع گداها بنویسم
?با کسب اجازه بنویسم خود زهرا
?یا روی زمین شاخه طوبی بنویسم
?وقتی شده چون فاطمه سر تا قدم او
?شاید بشود ام ابیها بنویسم
?تنها نه فقط چشم مدینه شده روشن
?از روشنی چشم دو دنیا بنویسم
?من منتظرم حضرت جبریل بیاید
?یک اسم پر از عطر و مُسما بنویسم
?جبریل کنار پر قنداقه رسیده
?باید ملکی محو تماشا بنویسم
?حالا که رسیده به علی مژده مولود
?بگذار که من زینت بابا بنویسم
?بانو به خدا زیر قدم‌های تو جنت
?دستان تو را عرش مُعلی بنویسم
?وقتی که به لبهای حسین آمده لبخند
?بد نیست که یک چند تمنا بنویسم
?هر چند که دیری ست تمنای من این است
?از کربُ و بَلای شده امضا بنویسم
?میلاد با سعادت دخت علی و زهرا حضرت زینب کبری س بر همگان تبریک و تهنیت باد
???
یخچال خانه ی ما را که باز کنی اگر خالی از هرچیزی هم باشد، محال است که سیب در آن پیدا نکنی!
انگار محکوممان کرده اند به سیب خوردن! یا ر سم است هرروز سیب بخوریم!
هرچند تنها مادرم پایبند این رسم عجیب است که سیب برای پوست مفید است.
امروز هم کیسه ی دو کیلویی سیب روی کابینت مثل پتک روی سرم فرود امد و شکایت کردم:"ای بابا… بازم سیب خریدی که! مامان! اینهمه میوه ی خوب!”
بعد یکهو دلم برای سیبها سوخت، یکی از آنها را برداشتم و خوردم تا فکر نکنند میوه بدی هستند یا خیلی ازشان بدم می اید!
آخر اصلا تقصیر سیبها نبود. اگر سیب ها هم مثله گوجه سبز، میوه نوبرانه بودند و مارا منتظر میگذاشتند، شاید حالا کمی بیشتر مورد توجه قرار میگرفتند و بی صبرانه منتظر شان میماندیم و با ذوق و چندین برابر قیمت حالا میخریدیمشان و چقدر هم راضی و خوشحال بودیم!
.
به نظرم بعضی آدمهاي خوب و با خاصیت، شبیه سیب هستند.
همیشه درکنارمان و در هر شرایط کمکمان هستند. وجودشان پر از خاصیت است و هزار بلا و مصیبت را از جانمان دور میکنند.
اما مثل سیب! به چشم نمی آیند و قدرشان را نمیدانیم و در عوض، قدر آدمهایی را میدانیم که هر از گاهی وارد زندگیمان میشوند و میروند،
مثل توت فرنگی! چون نوبرند رنگ و رویشان جذبمان میکند و سیب با وفا و پرخاصیت را میفروشیم به آن توت فرنگی بیخاصیت آبکی که کمتر هست و تازه با قیمت بالا، برایش سر و دست هم میشکنیم!
حیف سیب که هر کارش کنی، سیب است و یاد نمیگیرد نوبرانه بودن را، کم بودن را، گران و دست نیافتنی بودن را!!!
سعی كنيم قدر سيبهای زندگيمان را بيشتر بدانيم و آنها را به توت فرنگی های زودگذر نفروشيم.
???
آخرین نظرات