مکتب فاطمیه

امروز، روز بسیار بزرگی‌ست. روزی که ایران و ایرانی به خاطرش به خود می‌بالد. روزی که پوزه دشمنان به خاک مالیده شد و توطئه‌ها و تفکراتشان نقش بر آب شد. با هوشیاری رهبر و معمار این انقلاب، امام خمینی «ره» و با استواری و مقاومت و خواست مردم بالاخره پیروزی از آن این ملت شد. در این میان در کنار مردان شجاع و قهرمان و شهدایی که با خونشان درخت انقلاب را آبیاری کردند، زنان قهرمان هم حضور پررنگی را ایفا نمودند، زنان بر اساس اعتقادات مذهبی و روشنگری‌ها و رهنمودهای امام خمینی ره از حاشیه بیرون و به متن جامعه آمدند. و با تمام قوا تلاش کردند برای رسیدن به آزادی درست و منطقی خودشان. آزادی درخور اوامر خدا، فرامین قرآن و اسلام.

آری، ما مادران و زنان و دختران انقلاب اسلامی هستیم، نسلی از جنس صبر و استقامت، بافته شده از تار و پود ایمان و عشق به میهن. دستانمان گهواره‌های شیرخوارگان را تکان داده و گاه مشت‌هایمان بر ظلم و ستم كوبیده شده است. چشم‌هایمان شاهد فراز و نشیب‌های تاریخی بوده و قلب‌هایمان، نبض تپنده‌ی امید و مقاومت. ما در سکوت خانه‌ها، قهرمانان گمنامی بوده‌ایم که با تربیت فرزندانمان، آینده‌ای روشن برای ایران و انقلاب اسلامی ساختیم. در میدان‌های مبارزه، شانه به شانه مردانمان ایستاده و با آرمان‌هایمان، تاریخ انقلاب را ورق زدیم. ما زنان انقلاب اسلامی، نه تنها مادرانی مهربان، بلکه رزمندگان بی‌نظیری بودیم که با صبر و شکیبایی، سنگرهای خانواده را حفظ کرده و در عین حال، در خط مقدم مبارزه برای آزادی و عدالت حضور داشتیم. نسل ما، نسلی است که با تمام سختی‌ها و دشواری‌ها، با افتخار از آرمان‌های انقلاب دفاع کرد و خواهد کرد. ما زنان انقلاب، نماد صلابت، مقاومت و پایداری هستیم. و همچنان در تلاشیم و از این انقلاب نگهداری خواهیم کرد همانطور که از فرزندانمان نگهداری می‌کنیم. این انقلاب نهالی نورس بوده که حال تبدیل به درختی تنومند و تناور گشته است.آری امروز دوازده فروردین ماه روز جمهوری اسلامی ایران است، این روز چون صبحی نوین در تاریخ سرزمینمان می‌درخشد. این روز، یادآور اراده‌ی ملت بزرگ و انتخابی تاریخی است که در آن، مردم با همت و یکپارچگی، نظامی بر پایه‌ی ارزش‌های اسلامی و دموکراتیک را پایه‌گذاری کردند. در این روز، همگان به یاد می‌آورند که چگونه عشق به آزادی و استقلال، آنها را به میدان آورد و فریاد «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» را زنده کرد. روز جمهوری اسلامی، نماد عزتی است که مردم ایران با خون پاک خود برای تحقق آن مبارزه کردند و امروز با افتخار، در مسیر ساختن آینده‌ای روشن‌تر برای نسل‌های آینده گام برمی‌دارند. و ما زنان این انقلاب همچنان در تلاشیم تا نگذاریم خدشه‌ای به دین و انقلابمان وارد شود، همچنان در تلاشیم تا فرزندانمان را زیر پرچم انقلاب اسلامی ایران پرورش دهیم و آنان را همچو سربازان جان بر کف تقدیم این آب و خاک کنیم. این انقلاب را راحت به دست نیاورده‌ایم که راحت از دست بدهیم. ما زنان و مادران این انقلاب مدیون این نظام و امام هستیم، و تا پای جان از آرمان ‌هایمان دفاع خواهیم کرد؛…

#دوازدهم‌فروردین

#روز_جمهوری_اسلامی_ایران🇮🇷

#لبیک‌یا‌خامنه‌ای

#سُمیه_خانوم_اُم_الحُسین 

​«اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکِبْرِیاَّءِ وَالْعَظَمَةِ، وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ»… 

از دیشب تا به الان مدام ذکر قنوت نماز عیدفطر بر زبانم جاری شده، هم حس بسیار خوشایندی دارم، هم دلتنگی عجیبی سراسر وجودم را فرا گرفته. صدای الوداع ‌الوداعِ ای ماه خوبِ خدا، کم‌کم به گوش می‌رسد، برگه اعمال این ماه را باید بالا ببریم! خدا کند توانسته باشیم رضایت پروردگار را جلب کنیم و مهمانان خوبی بوده باشیم.

شاید نشود گفت همیشه! اما اغلب پایان و خداحافظی سخت است، پایان ماه مبارک رمضان هم اینگونه است، اندوهی شیرین! در دل روزه‌داران رخنه می‌کند. خوشحالند از این‌که توانسته‌اند امر خدا را به‌جا آورند و توشه آخرت خود را سنگین کنند، ناراحتند که چه زود این ماه پر خیر و برکت گذشت. اما تا بوده همین بوده، هر آغازی را پایانی‌ست. باید خداحافظی کرد با ماه رحمت و مغفرت، با سفره‌های افطار، با دعاهای زیبایی چون افتتاح و ابوحمزه… با شب‌های قدر و محافل قرآنی ویژه این ماه.

کاش باز هم لایق باشیم و ماه رمضان‌های بعد را هم با معرفت درک کنیم.زمان به سرعت سپری می‌شود، روزه‌داران منتظرند تا با طلوع صبح فردا و فرا رسیدن عید بزرگ و سعید فطر، نشانی از قبول شدن عباداتشان بیابند. و شاید یکی از آن نشانه‌ها توفیق خواندن نماز عیدفطر و پرداخت فطریه باشد و شادی مضاعفی که از پس آن بر دل می‌نشیند. ان‌شاءالله که خداوند پذیرای این اندک توسلات و اعمال ناقص ما باشد و به فضل و کَرَمَش از ما قبول نماید.

عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت… 

صد شُکر که این آمَدُ 🤲

صد حیف که آن رفت 🥺

#به_قلم_خودم

#سُمیه_خانوم_اُم_الحُسین

#منشور_انسان_سازی📖

#نهج‌البلاغه! و تو چه دانی که چیست این راه فصاحت و شیوایی! گنجی است گرانبها و سخنانی از جنس نور، از زبان و دل و روح مولا امیرالمومنین علی علیه السلام که در قالب کتاب نسل‌به‌نسل به دست ما رسیده، این کتاب شامل: «خطبه‌ها و اوامر»

«نامه‌ها و رسائل و وصایا»

«کلمات قصار، حکمت‌آمیز و مواضع»
می‌باشد، که به زبانهای مختلف ترجمه شده است. خطبه‌هایش فصیح و بلیغ است. نامه‌هایش مرهمی آرام‌بخش بر زخم های روح و روان. حکمت‌هایش چون ستاره‌هایی درخشان، راهنمایی است به سوی آگاهی و روشنایی. نهج‌البلاغه فقط یک کتاب نیست! بلکه راهی روشن است به سوی زندگی شایسته و رستگاری، راهی‌ست از ملک تا ملکوت! 

نهج‌البلاغه اثری برجسته، منبعی الهام بخش و یادگار حیدر کرار است، همدم تنهایی عارفان و مونس دل عاشق است. تفسیر ایمان و دریایی از حکمت و معرفت است. راهگشای گم‌شدگان در ظلمات دنیاست. زمزمه توحید، اخلاق، عدالت و عدالت‌خواهی‌ست، که مولا آن را در گوش جهانیان زمزمه فرموده تا آدمی با خواندن و تدبر در آن، خود را برهاند از بند جهل و نادانی؛ 

سخن بسیار است و مجال اندک…

حال در این زمانه که گَرد و غبار بی عدالتی، تزویر و ریا، آسمان حقیقت را تیره کرده، باید با تمسک به سخنان ارزشمند مولا امیرالمومنین در راه رستگاری گام برداریم، و در این دریای نور غوطه‌ور شویم و با عمل به فرمایشات مولا راه سعادت را بیابیم تا آبرومند و عاقبت به خیر شویم ان‌شاءالله🤲

#فقط‌حیدر‌امیرالمومنین‌است

#سُمیه_خانوم_اُم_الحُسین

فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَة… 🕋
#شب_قدر است. شب نزول برکات الهی و رحمت واسعه، شب آمرزش گناهان، شبی با عظمت، همان شبی که از هزاران شب برتر است و ملائکه فوج فوج به زمین می‌آیند و عطر بهشت در زمین خاکی می‌پیچد. در آسمان و زمین ندای ملکوتی الغوث‌الغوث شنیده می‌شود. اما در پس این شب باعظمت، داغی جانسوز نهفته است، داغ ضربت خوردن امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام. در دل سیاه شب، اسوه جوانمردی و عدالت در محراب عبادت، با زبان روزه، با صلابت و استوار و قلبی سرشار از عشق به خدا ایستاده است و با خالق خویش عبادت میکند. سر بر سجده میگذارد که ناگهان عدو‌ با شمشیر زهرآلود با تمام جهل و کینه، حسادت و شقاوت فرق مبارک مولا را می‌شکافد. محراب و سجاده غرق در خون می‌شود و ناله‌ای جگرسوز فضای مسجد را پر میکند:
«فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَة»؛ به خدای کعبه رستگار شدم.
طوفانی به پا شد گویی در آن هنگام، طعم تلخ یتیمی را روی سر مردم پاشید. نفس‌ها در سینه حبس شدند، تن آسمان و زمین از این واقعه تلخ به لرزه افتاد! عرش به تکان آمد، فرشتگان ناله سر دادند و خون گریستند. زیرا خوب می‌دانستند ضربه بر فرق مولا ضربه بر عدالت و انسانیت است. و با رفتن مولا می‌رود آنچه که نباید. عدو به خیال خود پیروز بود و شادمان، اما زهی خیال باطل؛ زیرا مولا به آرزوی دیرینه خود رسیده و رستگار شد. و رو سیاهی ماند به دیوصفتانی که فکر میکردند با کشتن مولا دیگر به آنچه که میخواهند، خواهند رسید!…
شب قدر، شب قدردانی از نعمت ولایت، شب تجدید بیعت با مولا علی(ع) و آرمان‌های بلندش است. شب پیمان بستن با خود، برای پیروی از راه عدل و حقیقت، و مبارزه با ظلم و بی‌عدالتی.
در این شب پرفیض، بیایید دل‌هایمان را از کینه و نفرت پاک کنیم، و با اشک و توبه، گناهانمان را بشوییم. بیایید با یاد مولا علی (ع)، قدم در راه انسانیت بگذاریم، و برای ساختن دنیایی عادلانه‌تر، تلاش کنیم.
باشد که در این شب قدر، مشمول رحمت الهی قرار گیریم، و با دلی پاک و نیتی خالص، به استقبال فجر سعادت و بهاری علوی برویم.🤲 📿
#التماس_دعا
#سُمیه_خانوم_اُم_الحُسین
#به_قلم_خودم

#چهارشنبه‌سوری🔥 💥
از دو سه روز قبل، هیجان داشتیم تا برسیم به #شب_چهارشنبه_سوری. شب موعود که از راه می‌رسید، انگار توی خانه بمب منفجر میکردند! البته از شلوغی و شیطنت بچه‌ها. مادربزرگ، با مهربانی همیشگی‌اش، بسته‌های‌ #آجیل_مشکل‌گشا را آماده می‌کرد! و مادرم و چند خانم از فامیل و همسایه بساط آش رشته معرف به #آش_ابودردا را پهن میکردند. کمی بعد عطر خوش آن، تمام خانه را پر می‌کرد. اعتقاد بر این بود که این آش نذریِ مخصوص حضرت زین‌العابدین امام #سجاد علیه‌السلام است و برای شفای بیماران طبخ می‌شود. پدر و برادر بزرگم و پسرهای فامیل، هم با شور و هیجان دوران کودکی، بوته‌های خار و چوب خشک را روی هم می‌چیدند. و این نوید یک آتش بازی بزرگ و باشکوه را می‌داد. غروب که می‌شد، حیاط خانه، صحنه یک جشن و دورهمی شاد را به نمایش میگذاشت. هفت کپه از چوب و خار درست می‌کردند و آن را آتش میزدند، آتش زبانه می‌کشید و ما، با چهره‌هایی سرخ از حرارت آتش و دلی مملو از شادی، از روی آن می‌پریدیم و بلند می‌گفتیم:
زردی من از تو، سرخی تو از من!
سردی من از تو، گرمی تو از من!
انگار تمام غم‌ها و بیماری‌های سال را در آتش می‌ریختیم و با امید به سالی پر از سلامتی و خوشبختی، به استقبال بهار می‌رفتیم. کم‌کم تعدادی از همسایه‌ها هم به جمع ما اضافه می‌شدند و با هم، این جشن باستانی را گرامی می‌داشتیم. کنار آتش، آش رشته و آجیل می‌خوردیم و بزرگترها #شاهنامه می‌خواندند و ما بچه‌ها هم از روی آتش با شادی میپریدیم. در انتها هم با کمک یکدیگر آتش‌ها را خاموش کرده و حیاط را تمیز و آب و جارو می‌زدیم. بعد از مراسم آتش‌بازی #کوزه‌ای را که از قبل تهیه کرده بودند را به پشت بام می‌بردند و آن را به داخل کوچه پرتاب می‌کردند و می‌شکستند و معتقد بودند که درد و بلا و غم و بیماری این‌گونه از خانه بیرون می‌رود! موقع پرتاب هم می‌گفتند:
«درد و بلا بره تو کوزه، بره تو کوچه»
البته ابتدا داخل کوزه کمی زغال و نمک و چندتا سکه هم می‌ریختند به نیت گره گشایی، دفع چشم زخم، بخت گشایی و… دور سر اعضای خانواده می‌چرخاندند.
بعد هم نوبت به مراسم #قاشق‌زنی می‌رسید. بچه‌ها، با چادرهایی که صورت‌هایشان را پوشانده بود، به در خانه‌ها می‌رفتند و #دق‌الباب می‌کردند و با قاشق به پشت کاسه‌ها می‌زدند و در گویش خودمان میگفتند: #حق_دوستوی ما را بدهید! یعنی حق دوستتان را از این شادی بدید. صاحب‌خانه‌ها هم با آجیل، شیرینی و شکلات، از آن‌ها پذیرایی می‌کردند. کنار دیوار #فال‌گوش می‌ایستادیم و اولین جملاتی که می‌شنیدیم را به فال خوش برای خودمان تعبیر میکردیم، برای ما بچه‌ها چقدر جذاب بود این قسمتش… خبری از صدای وحشتناک #ترقه و #نارنجک نبود. ترس نداشتیم! #موبایل و #اینترنت هم نبود که مدام سرمان داخل گوشی باشد. با کمترین امکانات بهترین‌ها شادی را داشتیم. واقعا چه صفایی داشت، همه در کنار هم آداب و رسوم این شب را به جا آورده و آن را به خاطر می‌سپردیم.
شب چهارشنبه سوری، شب دورهمی و شادی بود. شبی که در آن، بزرگ و کوچک، پیر و جوان، همه با هم می‌خندیدند و از ته دل شاد بودند. خاطرات آن شب‌ها، تا ابد در قلب ما زنده خواهد ماند. .
«آنچه که امروزه به اسم چهارشنبه سوری در خیابان‌های شهر انجام می‌دهند هیچ ربطی به باور مردمان و رسومات باستانی ما ندارد. بلکه یک تقلید جاهلانه از آتش بازی‌های غربی‌هاست». کاش به آن زمان قدیم برگردیم و ای‌کاش در این زمینه حسابی فرهنگ سازی شود تا دیگر شاهد حوادث تلخ و ناگوار نباشیم.
پیشاپیش چهارشنبه سوری مبارک 🎉 🎊

#مراسم‌چهارشنبه‌سوری‌(در‌‌ شهر دامغان)
#طلبه_نوشت
#سُمیه_خانوم_اُم_الحسین