مکتب فاطمیه

همیشه ماه رمضان برایم دوست داشتنی و خاطره انگیز و لذت‌بخش است. اما چند سالی هست که دیگر مثل قبل لذت نمی‌برم! آن زمان موقع سحر با دلی سرشار از ایمان و شور و شوقی وصف نشدنی برای سحری خوردن به همراه خانواده، با صدای مهربان مادر از خواب شیرین بیدار می‌شدم، سماور در حال قل‌قل کردن بود و عطر خوش چای فضای خانه را پر میکرد. صدای اللهم انی اسئلک… از رادیو پخش می‌شد، سفره پر برکتی پهن می‌شد و همه‌ی عزیزانم دورهم جمع می‌شدند تا در کنار هم غذایی خورده و قوت و جانی تازه بگیرند برای روزه داری. بعد از خواندن نماز و قرآن و دعا، به رختخواب گرم و نرم‌مان پناه می‌بردیم و می‌خوابیدم ، مادر تا جایی که می‌شد صدایمان نمی‌کرد تا زیاده بخوابیم و کمتر اذیت شویم، تا مبادا بهانه‌گیری کنیم! مخصوص اگر #روزه_اولی بودیم. در طول روز هم مادر مدام قربان صدقه‌مان می‌رفت و نازمان را می‌کشید تا کمتر احساس گرسنگی و تشنگی داشته باشیم، موقع افطار هم سفره‌ای رنگین پهن میکرد، و کنارش نان و سبزی تازه می‌گذاشت که هنوز هم بوی خوشش را استشمام میکنم، پدر جعبه‌ای بزرگ از زولبیا و بامیه را با خود آورده بود و ما بچه‌ها خوشحال که از کدام شروع کنیم با هم پچ‌پچ میکردیم، بوی خوش سیر و پیاز و نعناع داغِ روی آش هوش از سرمان می‌پراند. صبرمان نبود تا صدای اذان پخش شود و نوید پایان یک روز بندگی را سر دهد، پدر با خواندن دعای افطار به همگی قبول باشد می‌گفت و مادر چای تازه دم را تعارفمان میکرد. کاممان را با کمی چای و خرما شیرین و تازه میکردیم، فکرمان بود الان چقدر میخوریم! اما به چند لقمه نمی‌رسیدیم که احساس سیری می‌کردیم و فقط ناخنک می‌زدیم به باقی خوراکی‌ها. مادر اما حواسش به ما بود که مبادا دچار سوءتغذیه شویم! و مدام دعوتمان میکرد به خوردن. بعد از جمع شدن سفره مادر در فکر تهیه سحر بود، و ما در پی بازی و رفتن به مسجد محله.

روزگار گذشت و گذشت تا اینکه مادر رفت… با رفتن مادر دیگر تجربه آن افطار و سحرهای دلچسب و دورهمی‌ها را نداشتیم، دیگر کسی نبود نازمان را بکشد هرچند بزرگ شده بودیم اما دلمان نوازش مادرانه را میخواست. 

سالها از رفتنش میگذرد و ما همچنان با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان به یادش دلتنگ و دلتنگتر می‌شویم. کاش قدرش را بیشتر می‌دانستیم. کاش همچنان کنارمان بود و بوی خوش غذا‌هایش مدهوشمان می‌کرد، اما چاره‌ای نیست جز صبر و شکیبایی. 

#روحت_شاد_سادات_خانوم 

#به_قلم_خودم 

#سُمیه_خانوم_اُم_الحُسین 

#مهمانی_نورانی