مکتب فاطمیه

وفاتِ شهادت‌گونه ،عقیله ی بنی هاشم، عالمه غیرمعلمه،اخت الحسین،ام المصائب،حضرت زینب کبری‌سلام‌الله‌علیها،راخدمت شما خواهران زینبی تسلیت وتعزیت عرض می‌کنم 🥀 💔
حضرت زینب کبری، سومین فرزند امام علی و حضرت فاطمه زهراست.و توسط پیامبر اکرم(ص) نام‌گذاری شدند.
( زینب یعنی زینت پدر)
این بانوی بزرگوار پنج تن آل عبا، امام سجاد و امام باقر را درک کرده‌اند و در زمان حضور امیرالمومنین(ع) در کوفه به زنان کوفه، تفسیر قرآن آموزش می‌دادند.
حضرت زینب(س) همراه با خمسه طیّبه در مسائل سیاسی‌ـ‌اجتماعی شرکت فعّال داشت. ایشان همراه برادرش امام حسین(ع) در واقعه کربلا حضور پیدا کرد. بعد از شهادت امام حسین(ع) به اسارت درآمد و سرپرستی اسرای کربلا را به عهده گرفت و یک سال بعد از واقعه کربلا رحلت نمودند.حضرت زینب کبری به خاطر برخورداری از فضیلت و شرافت در نسل و نسب، صداقت و شجاعت ، صبر و استقامت ، علم و عفت و عبادت و… یکی از زنان برجسته و تاثیرگذار در تاریخ اسلام و الگویی منحصر به فرد برای همه‌ی انسان‌ها می‌باشند.
ایشان در حیا و عفت همچون مادر بزرگوارشان حضرت زهرا و در رسایی و شیوایی کلام و بیان مانند پدرشان امیرالمومنین و در حلم و بردباری مانند برادرشان امام حسن مجتبی و در شجاعت و شهامت و دلاوری مانند برادر دیگرشان امام حسین علیه السلام بودند.ایشان زیر سایهٔ پدر و مادر بزرگوارشان به مراتب عالی فضائل و کمالات انسانی دست یافتند و به جرات میتوان گفت جامع همه‌ی کمالات و صفات پسندیده انسانی بودند.
از القاب ایشان میتوان به کریمه،عقیله بنی هاشم، عالمه غیر معلمه،نائبه الزهراء،ملیکه النساء،شریکه الشهید،الصدیقه الصغری،و…اشاره نمود.
درگذشت جدش پیامبر(ص)، بیماری و به شهادت رسیدن مادرش، شهادت پدرش امیرالمؤمنین(ع)، شهادت برادرش امام حسن مجتبی(ع)، واقعه کربلا و به اسارت رفتن در کوفه و شام از جمله وقایع سخت و تلخ زندگی وی به شمار می‌آید.به سبب مصیبتهای فراوانی که دید،او را اُم‌المصائب نامیدند. اما ورد زبانش این جمله بود:
«ما رأیت الا جمیلا»
قافله سالار و پرچمدار قیام امام حسین بودند و با خطبه‌های آتشینی که خواندند، با مجاهدت و قیام شجاعانه زورگویان و فریب خوردگان و یزیدیان زمانش را رسوا کرد.ایشان نقش سرنوشت‌سازی در نهضت کربلا و حفظ این قیام عظیم داشت.
و به روایات مختلف:
«کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب نبود»

برای تبیین بهتر جایگاه و عظمت و شخصیت آن بانوی بزرگ اسلام به بخشی از سخنان ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب، حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) در این زمینه اشاره می‌نمایم: 👇
«زینب کبرى(س) یک نمونه‌ی کامل از زن مسلمان است؛ یعنى الگویى که اسلام براى تربیت زنان، آن را در مقابل چشم مردم دنیا قرار داده است؛
زینب کبرى (س)، شور عاطفه‌ى زنانه را همراه کرده است با عظمت و استقرار و متانت قلب یک انسان مؤمن؛
عظمت زنانه‌ی آن بانوی بزرگ، بزرگان دروغین ظاهرى را حقیر و کوچک می‌کند؛ عظمت زنانه‌ای که مخلوطى از شور و عاطفه انسانى… همراه با متانت شخصیت و استوارى روح است که همه‌ى حوادث بزرگ و خطیر را در خود هضم می‌کند، و روى آتش‌هاى گداخته، شجاعانه قدم می گذارد و عبور مى‌کند؛ در عین حال درس مى‌دهد و مردم را آگاهى می‌بخشد؛ در عین حال امام زمان خود، یعنى امام سجاد (ع) را مانند یک مادر مهربان، آرامش و تسلی می بخشد؛ در عین حال در میان آن طوفان شدید مثل سدی مستحکم، برای کودکانِ برادر و بچه‌هاى پدر از دست داده‌ی آن حادثه‌ى عظیم، امنیت و آرامش و تسلی ایجاد مى‌کند؛
بنابراین زینب کبرى (س) یک شخصیت همه جانبه است که اسلام، زن را به آن طرف سوق مى‌دهد؛ (یعنی) «زن» با تمام نقاط قوّت زنانه‌ای که خداوند متعال در وجود او به ودیعه گذاشته… می‌تواند در جامعه یک نقش استثنایی این‌گونه ایفاء کند که هیچ مردى قادر به ایفاى چنین نقشى نیست؛ مثل کوهِ استوارى از ایمان؛ و در عین حال مثل چشمه‌ی جوشانى از عاطفه و محبت و احساسات زنانه، تشنگان و محتاجان نوازش را از چشمه‌ى صبر و حوصله و عاطفه خود سیراب می‌کند…
زینب کبرى (س) براى زنان ما در طول تاریخ الگوست؛ عقل و متانت، قدرت و شجاعت، شور و احساس عاطفى، صراحت زبان، متانت دل، استوارى روح، و در عین حال، مادرانه و خواهرانه با همه‌ى انسان‌ها برخورد کردن و در محیط خانه، شمع محبت را روشن نگه داشتن و همسر و فرزندان را بر سر سفره محبت و عاطفه خود دور هم جمع کردن، همه این‌ها خصوصیات الگوی یک زن مسلمان است…
[که در حضرت زینب جمع بوده است] «برگرفته از سخنان مقام معظم رهبری در تاریخ 1384/3/25»
«الا لعنه الله علی القوم الظالمین و سیعلم الذین ای منقلب ینقلبون»
#به_قلم_خودم
#اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج‌به‌حق‌زینب🤲
#یا_زینب_ڪبرے_مدد 🥀
#شهادت_حضرت_زینب(س) 💔
#شادی_روحشان_صلوات 📿

امروز سالروز شهادت روحانی مجاهد و بنیان‌گذار #جمعیت‌فدائیان‌اسلام»،
#شهیدسیدمجتبی‌نواب‌صفوی و تعدادی از یاران فداکار اوست که در راه اسلام و مبارزه با ظلم و استبداد حکومت شاهنشاهی به شهادت رسیدند. 🌷 🕊
شهید حجت الاسلام والمسلمین سیدمجتبی میرلوحی معروف به نواب صفوی یکی از شخصیت‌های مهم مبارزاتی تاریخ معاصر است که تنها راه رسیدن به جامعه آرمانی را، اجرای دستورات اسلامی می‌دانست و از نظر او مهم‌ترین راه برای اصلاح جامعه، اجرای کامل فریضه امر به معروف و نهی از منکر بود!
ایشان در تهران متولد شد و بعد از تحصیلات ابتدایی وارد حوزه نجف شد و با #علامه_امینی آشنا شد، و در محضر ایشان فلسفه سیاسی اسلام و مکتب غدیر را آموخت. او بعد از چندسال زندگی و درس در نجف به امر آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی به ایران برگشت و جمعیت فدائیان اسلام را تشکیل داد تا با کج‌روی‌ها و کج‌اندیشی‌ها مبارزه کند.هدف این تشکیلات اقامه و اجرای احکام و دستورات دینی و ستیز با ظلم و قطع ریشه های بی‌دینی بود.و از دستورات و رهنمودهای مراجع و فقهای بزرگ چون: حسین قمی، علامه امینی ، سیدهادی میلانی، محمدتقی خوانساری و… بهره میگرفت.از مهمترین روش‌های مبارزاتی نواب صفوی و فدائیان اسلام، ایجاد رعب و ترس در دل دشمنان و معاندین بود، لذا با گرفتن حکم ارتداد شروع به ترور وابستگان استعمار از جمله: احمد کسروی، عبدالحسین هژیر، علی رزم آرا و حسین علاء، ترسی بزرگ برای بدخواهان و بداندیشان، ایجاد نمودند!
سرانجام این مجاهد خستگی ناپذیر به همراه سه تن از همرزمانش به نام‌های #خلیل‌طهماسبی، #مظفرعلی‌ذوالقدر و #سیدمحمدواحدی در سحرگاه ٢٧ دی ١٣٣4 شمسی، به‌دستور رژیم پهلوی، تیرباران شدند و به خیل شهدای اسلام پیوستند و بدین ترتیب پرونده ده سال فعالیت سیاسی و اجتماعی جمعیت فداییان اسلام، بسته شد و جنایت دیگری در پرونده سیاه خاندان پهلوی ثبت گردید!
#امام_راحل
(که علاقه خاصی به آقای نواب داشتند)
در این قضیه خیلی صدمه روحی خوردند! یادگار امام، حاج سید احمد خمینی (ره) با گفتن این مطلب، ادامه می‌دهد: «در قضیه اعدام نواب صفوی و سایر اعضای فدائیان اسلام، امام از مرحوم آقای بروجردی و مراجع دلخور شدند که چرا موضع تندی علیه دستگاه نگرفتند و آنها را نجات ندادند!»
#نیره‌السادات‌احتشام‌رضوی همسر شهید نواب نیز در کتاب خاطرات خود گفته: «امام به آقای نواب علاقه‌ خاصی داشتند؛ وقتی می‌شنوند که آقای نواب را به اعدام محکوم کرده‌اند، برای رهایی ایشان، پیش آیت‌الله بروجردی می‌روند و از ایشان می‌خواهند که با توجه به نفوذی که دارند، از اعدام آقای نواب جلوگیری کنند… امام (ره) فرمودند: «راه آقای نواب به قدری خالص و بی‌غل و غش بود که حد و مرز نداشت!»
همچنین #رهبرفرزانه ٫‌انقلاب:
شهید نواب صفوی را «پیشاهنگ جهاد و شهادت در زمان ما» نامیدند و در رابطه با شخصیت پُرشور و بااخلاص و شجاع ایشان فرمودند: «آن کسی که در دوره‏ی جوانی من، خیلی روی من اثر گذاشت، در درجه‏ی اوّل، مرحوم «نوّاب صفوی» بود! آن زمانی که ایشان به مشهد آمد، حدوداً پانزده سال داشتم، من به شدّت تحت تأثیر شخصیت او قرار گرفتم…» (1377/02/07) «مرحوم نواب صفوى براى من، خیلى جاذبه داشت و به کُلّى مرا مجذوب خودش کرد؛ (البته) هر کسى هم که آن وقت در حدود سنین ما بود، مجذوب نوّاب صفوى مى‌شد! از بس این آدم، پُرشور و بااخلاص، پر از صدق و صفا و ضمناً شجاع و صریح و گویا بود؛ من مى‌توانم بگویم که آن‌جا به طور جدّى به مسائل مبارزاتى و به آنچه که به آن مبارزه سیاسى مى‌گوییم، علاقه‌مند شدم؛ البته قبل از آن… من مقوله‌هاى سیاسى را کاملاً مى‌شناختم و دیده بودم؛ لیکن به مبارزه سیاسى به معناى حقیقى، از زمان آمدن مرحوم نوّاب علاقه‌مند شدم؛ بعد از آن‌که ایشان از مشهد رفت، زیاد طول نکشید که شهید شد؛ شهادت او هم غوغایى در دل‌های جوانانى که او را دیده و شناخته بودند، به وجود آورد…» (1376/11/14)
از لحظات آخر آنها نقل است که نواب می گفت: «خلیلم! مظفرم! محمدم! عجله کنید، غسل شهادت کنید، جده ام زهرا منتظر ماست.» لازم به ذکر است، شهادت نواب و یارانش، مصادف با شهادت حضرت زهرا (س) بود. آنها را پس از شهادت، در مسگرآباد تهران دفن کردند. چند سال بعد، تعدادی از دوستان شهید نواب، شبانه و مخفیانه جنازه آنها را از آن محل، که کم کم به پارک تبدیل شده بود، از قبر خارج کرده و پس از چند روز، در قم به خاک سپردند. از شهید سیدمجتبی نواب صفوی، سه فرزند دختر به نام های فاطمه، زهرا و صدیقه به یادگار مانده است.
•┈┈••✾••┈┈•
🤲شادی ارواح طیبه شهدا و امام شهدا و این شهید عزیز و همراهانش فاتحه با صلوات🤲دعای این شهید بزرگوار بدرقه امروزمان، ان‌شاء‌الله
دوستان عزیز 🦋
لطفاً صلوات های امروز خودتون رو به
برادر عزیز و شهیدمان هدیه کنید 👇
🌷 سید مجتبی نواب صفوی 🌷
#به_قلم_خودم
#محفل_شهدا

#به_قلم_خودم #دلانه💓
#دلنوشته_ای_برای_پدر
آخه چرا خجالتی‌ام؟!
چرا راحت نمیتونم حرفمو بزنم؟!
نکه نگفته باشم،نه، اونجوری که دلم میخواد نگفتم…
میدونی چیه!
خیلی دوست دارم یه روز به بابام بگم:
ببخش اگه یه وقتایی ناخواسته یا ندانسته جوونی کردم و صدامو برات بلند کردم،
ببخش اگه یه وقتایی با عصبانیت نگات کردم،
ببخش اگه بیشتر از توانت ازت توقع داشتم،
ببخش اگه نفهمیدم کی موهات سفید شدن،
ببخش اگه نفهمیدم کی صورتت اینقدر پر از چین و چروک شده،
ببخش اگه نفهمیدم کی اینقدر پیر شدی…
بابا؛
ببخش اگه هیچ وقت به اندازه مامان، حواسم بهت نبود،
ببخش اگه خجالت کشیدم محکم بغلت کنم و دستت رو ببوسم، و بهت درست و درمون بگم که چقدر دوستت دارم…
بابا…
اما بدون به اندازه خدااااا دوستت دارم.
همیشه برات دعا میکنم. ازت راضی‌ام،
تو قهرمان منی، تکیه‌گاهمی، ستون زندگیمی، چقدر خوبه که تو بابامی.
بابا؛ تو بهترینی 💫
خدا حفظت کنه برام. عُمْرَم رو عُمْرِت 🤲
چشم بد ازت دور که هم جانی و هم جانانی 💞

#به_قلم_خودم
#دلنوشته_ای_برای_پدر
قسم به چشمانت پدر
و به بغض‌های فرو خورده‌ات
و به اشکهای پنهانی‌ات
و به دستان گرم و پینه بسته‌ات
و به قلب بزرگ و مهربانت
قسم به؛…
پدر عزیزتر از جانم: 💟
می‌دانم که کلمات نمی‌توانند به طور کامل قدردان زحمات بی‌دریغ تو باشند، اما دلم می‌خواهد امروز کمی از آنچه در قلبم برایت هست را به زبان بیاورم. تو نه فقط پدر، بلکه کوهی از استقامت و دریایی از مهربانی هستی. که همیشه حامی‌ام بوده و هست .
از کودکی تا به امروز، سایه‌ی پرمهر تو همواره بر سرم بوده. هر چین و چروک صورتت گواهی بر رنج‌هایی است که برای آسایش ما کشیده‌ای. هر قطره عرقی که از جبینت جاری شده، نشان‌دهنده‌ی عشقی است که در قلبت برای خانواده‌ات داری.
دستان پینه‌بسته‌ات، نه‌تنها نماد کار و تلاش، بلکه نشان‌دهنده‌ی دلی بزرگ و پدری فداکار است. تو به ما آموختی که چگونه با سختی‌ها روبرو شویم و هرگز امیدمان را از دست ندهیم. صبر و شکیبایی‌ات در برابر مشکلات، همیشه برایم الگو بوده و خواهد بود.
پدر مهربانم، تو #قهرمان زندگی منی. شاید خیلی وقت‌ها نتوانستم قدردان زحماتت باشم، اما بدان که قلبم سرشار از عشق و احترام برای توست. امیدوارم بتوانم ذره‌ای از محبت‌های بی‌دریغ تو را جبران کنم.
صورت ماه و دستان پر مهرت را بوسه باران می‌کنم و برایت بهترین ‌ها را از خداوند منان خواستارم.
پدرجان دخترک را ببخش و حلال کن که اگر ندانسته و ناخواسته رنجشی برایت پیش آورده و قلبت را آزرده.
دوستت دارم، پدر عزیزم. 💞
و به فرمایش سیدالساجدین:
خداوندا من قدرت ندارم حقوقی که از پدرم برعهدۀ من واجب شده، تدارک کنم؛ و وظیفۀ خدمت را نسبت به او به جا آورم، پس بر محمّد و آلش درود فرست و ای عطاکننده‌ترین کسی که از او درخواست و تقاضا شود! مرا بر ادای حقّ پدرم یاری ده و ای راهنماترین کسی که به او رو کنند! مرا برای خدمت به پدرم توفیق عنایت کن و روزی که هر انسانی به خاطر آنچه مرتکب شده جزا داده می‌شود و در برنامه جزا به آنان ستم نـمی‌شود، مرا در زمرۀ آنان که عاقّ پدران هستند قرار مده .
خداوندا اگر آمرزشت نسبت به پدرم بر من پیشی گرفته، پس او را شفیع من قرار ده؛ و اگر مرا پیش از او مورد مغفرت قرار داده‌ای، پس مرا شفیع‌اش کن؛ تا در پرتو مهربانی‌ات، در سـرای کرامتت و جایگاه آمرزش و رحمتت گرد آییم؛
خدایا پدرم را به تو میسپارم، او را از هر گزند و بلایی محفوظ بدار، چراغ خانه‌اش را همیشه پرنور و روشن کن، به سفره‌اش برکت و به جسم و جانش سلامتی عطا فرما،همانا تو دارای احسان عظیم و نعمت قدیمی و تو مهربان‌ترین مهربانانی.

#دلنوشته_ای_برای_پدر
#به_قلم_خودم
بوسه بر دستان پدر
بوسه‌ای است از جنس احترام، قدردانی و عشق بی‌پایان. این بوسه، داستانی از سال‌ها تلاش، فداکاری و حمایت را روایت می‌کند. دستی که روزها و شب‌ها برای آسایش خانواده کار کرده، دستی که با نوازش‌هایش آرامش بخشیده و دستی که با اقتدارش، تکیه‌گاهی امن بوده است.
بوسیدن دست پدر، ادای دینی است به تمام زحماتی که برایمان کشیده. این بوسه، قدردانی از مهربانی‌ها و صبوری‌های اوست. بوسه‌ای است که در آن، مهر و محبت نهفته است. هر چروک دستش، نشان از گذشت سال‌ها و هر خط آن، گواهی بر تجربه‌های ارزشمند اوست.
پدر، ستون خیمه زندگی است. او که با تمام وجود، حامی و پشتیبان ما بوده و هست. بوسه بر دستانش، تجلی عشقی است که هیچ‌گاه کهنه نمی‌شود. این بوسه، تعهدی است برای ادامه راهی که او آغاز کرده و حفظ ارزش‌هایی که به ما آموخته است.بوسه بر دستان پدر، فراتر از یک رسم و آیین است. این بوسه، زبانی است برای بیان احساساتی که کلمات، از بیان آن‌ها قاصرند. بوسه‌ای که در آن، تمام عشق، احترام و قدردانی یک فرزند نسبت به پدرش خلاصه شده است.
🌸 🌸 💞 🌸 🌸
از وقتی مادرم آسمانی شد ، پدرم مردانه‌تر و قوی‌تر برایمان تلاش میکند. تمام حواسش هست که مبادا از نبودش در غم و ناراحتی زیاده‌روی کنیم. همیشه با برگزاری مهمانی‌های آخر هفته و خریدهای بی مناسبت و گفتگوهای شیرینش، کمی از بار و اندوه جانسوزمان کم میکند، میدانم که در قلبش چه میگذرد اما برای شادی ما خود را به بیخیالی میزند،خدا خیرش دهد که در این مدت برایمان هم پدری میکند و هم مادری، روز پدر نزدیک بود و من از چند روز قبل در فکر که چه کار ماندگاری انجام بدهم ، تبریک و کادو و درست کردن شام خوشمزه و کیک که هر سال تکرار میشود، دلم میخواست امسال متفاوت باشد ، کارهای زیادی به ذهنم خطور میکرد، تا اینکه…
شب موعود فرا رسید .همه در خانه پدری برای تبریک روز پدر جمع شدیم. پدر شام شاهانه‌ای تدارک دیده بود بعد از صرف شام نوبت کیک و چای بود و خوش و بش و باز کردن هدایا ، خواهر و برادرانم کنار هر هدیه‌ای که تهیه کرده بودند یک جفت جوراب هم گذاشته بودند تا فضای خانه و جشن شادتر شود. من هم هدیه خودم را تقدیمش کردم البته به همراه دسته گلی از جوراب. پدرم از ته دل می‌خندید و شاد بود ما هم از شادیش شادتر. و طبق معمول مدام می‌گفت چرا زحمت کشیدید؟! وجودتان برایم بهترین هدیه است و ما هم شرمسار و خجالت زده می‌گفتیم بسیار ناقابل است و حتی گوشه‌ای از زحماتت را جبران نمیکند. با اعضای خانواده قبلا هماهنگ کرده بودم و با اشاره من از برادر بزرگم شروع شد ،به سمت پدرم رفت و بوسه‌ای بر پیشانی و دستان پدر زد و بعد برادر دومم، خواهرم، فرزندانمان و … در انتها خودم؛ صورتش را در هر دید و بازدید می‌بوسیدیم اما دستانش انگار خجالت زده‌مان میکرد. علت را هیچ وقت نفهمیدم!
اما آن شب قرار شد دیگر این تابو را بشکنیم و هر بار با دیدن پدر دستان زحمتکش و مهربانش را بوسه باران کنیم. 😘 🙏