دلم برای تو امشب تنگ است ای گل نرگس!
ببين زمانه چه ننگ است ای گل نرگس!
غمی به گوشه قلبم كمين همی كرده است
زمانه با من بر سر جنگ است ای گل نرگس!
فسرده ام و اينك غمی به دل دارم
غمم به سختی سنگ است ای گل نرگس!
تپيد اين دل من در هوای ديدارت
بيا كه ناز تو براي من همچو چنگ است ای گل نرگس!
اگر تو بيايی بنفشه می خندد!
بهار با تو قشنگ است ای گل نرگس!
ا
ی کسی که لقب ام ابیها داری برای تو می نویسم برای تو که شاید تمام شیعیان در لحظاتی از زندگی به درِ خانه متوسل می شوند و تو را رابط میان خود و خدا قرار می دهند، چراکه میفرماید؛ دعای مادر در مورد فرزند زود اجابت می شود. خانم جان! جانم خود و خانواده ام به فدایت، ای توای که با اینکه 18 سال بیشتر نداشتی همچون پدر بزرگوارت با خطبه آتشین خود(برای دشمنان) از دین اسلام دفاع نمودی، از ولایت علی(ع) دفاع نمودی، روحیه جهاد در برابر ظلم را دوباره به مسلمانان یادآوری کردی، امر به معروف و نهی از منکر نمودی، از حق طبیعی خود در که ارث پدری بود دفاع نمودی هرچند آن نامردان آنچنان گمراه بودند که هیچ یک از فرمایشهای شما را اجابت ننمودند، من مطمئن هستم که این لطف خدا بوده، چون هیچ زنی نتوانسه این مقام را داشته باشد. عزیزی شما در پیش خداوند چقدر می تواند باشد که به شما مقام بهترین زن عالم بشریت اعطای نموده است. ای کسی که بهترین فرزندان عالم را تربیت نموده ای، گفتار و رفتار شما عین پدر بزرگوارتان و رفتار فرزندانتان عین شما می باشد. (1)
مادر جان!
هر کسی که می خواهد با شما درد دل کند بیشتر غمهای خود را می گوید و رنجهای تو را می شمارد و تکرار می کند، ولی من می خواهم از خوبی ها و خوشی های تو بنویسم هرچند سختیهای زیادی را تحمل کرده ای ولی، در زمان حیاط پدر بزرگوارتان در برهه ای، روزهای خوبی را سپری کرده ای و انسان با خواندن و شنیدن وقایع آن روزها چقدر خوشحال و مسرور میشود و یکی از وقایعی که مرا بیشتر خوشحال و به خود جذب می کند تربیت فرزندان نمونه شما می باشد و من همیشه سعی کردم آن رفتارها را در رابطه با فرزند خود رعایت کنم هرچند:
«آب دريا را اگر نتوان کشيد مي توان در حد يک جرعه چشيد»
1. اشاره به خطبه حضرت زینب(س) علیه در مسجد شام
مادرجان!
دلیل دیگری که من با یاد آن خوشحال می شوم زمان ازدواج شما با امیرالمومنین(ع) حیدر کرار می باشد که اسوه تمام مردان روی زمین است. ازدواجی که در عین سادگی پندآموزترین دیالوگها و رفتارهای روزگار را رقم میزند، رفتارهایی که در طول تاریخ برای انسانهای آزاده نقشه راهی است برای سعادت، و زمانی که انسان به مقامی می رسد که حتی ردای عروسی خود را به مستحق می بخشد نشانگر آن است که چقدر مال دنیا در چشم شما حقیر و ناچیز است و چه رفتار نیکیست برای ما انسانهای مادی امروزی و برای بیشتر ما باور کردنش سخت … .
مادر جان!
یک درد دل زنانه هم دارم؛ خوشا به حال شما که منزل خود درست چسبیده به منزل پدر بزرگوارتان بود و هر درد دلی داشتی و یا هر وقت می خواستی می توانستی ایشان را زیارت بکنی، حال آنکه اکثر انسانهای امروزی مثل خود من فرسنگها از عزیزانمان دوریم و این خود باعث ناملایماتی در زندگی مان شده و هر روز روابط بین ما انسانها با این نوع زندگی ها کمتر و کمتر می شود، از شما بزرگوار می خواهم دعایی در حق ما فرزندانت بکنی تا حداقل ها را درالگو گرفتن از شما در رفتار، کردار و زندگیمان داشته باشیم ودر روز محشر درپیشگاه شما به عنوان یک شیعه روسفید باشیم.
آمین یا رب العالمین
•﷽•
بـاتـومشخص‌اسٺ
مسیـࢪدࢪسٺمـاݧ
جـانـم‌فـداے
نـام‌‌امـام‌نخسٺمـان!
「♥️?」
#غدیر
#عید_غدیر_مبارک
#غدیر_نزدیک_است
#مبشران_غدیر
عید غدیر نه تنها واقعه‌ای تاریخی، بلکه روز اسلام است؛ زیرا در این روز براساس آیه سوم از سوره مایده « اَلْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً» از کامل‌شدن دین اسلام و انتخاب این دین از سوی خداوند سخن به میان آورده است لذا بر بزرگداشت و شادمانی در این روز تاکید فراوانی شده است.
در احادیث شیعه نیز تعابیری غدیر به عنوان عیدُاللهِ الاکبر (بزرگ‌ترین عید الهی)، عید اهل بیت پیامبراکرم(ص) و اشرف الاعیاد (والاترین عید) برای روز هجدهم ذی‌الحجه به عنوان عید غدیر از بزرگ‌ترین اعیاد شیعیان به کار رفته است
به همین جهت از شما عزیزان دعوت میشود عضو این گروه شوید و مطالب زیبای خودتون رو به اشتراک بگذارید تا همه استفاده کنن، لبخند و نگاه مولا رزق و روزی همتون،
و سلام نام خداست…
دستت را می گذاری روی مرزی ترین نقطه وجودت یک حس گمشده آهسته شروع می کند
به جوانه زدن…
سلام می کنی چشمت مست تماشای گنبد طلا می شود…
بو می کشی تا ریه هایت پر شود از عطر حضور نگاه مهربان امام رضا
و احساس تازگی اندیشه های خسته ات را فرا می گیرد…
زیر لب زمزمه می کنی یا ضامن آهو یا غریب الغربا حواست به من هست؟
دلت را جا گذاشتی در حرم و گره اش زدی به ضریح امام رضا…
حرفهای دلم …
مولای من! تو را امام غريب می نامند، می دانم بد ميزبانی بودند و در مهمان نوازی وفا نكردند.
مولای من! بعد از گذشت روزگار، حال تو ميزبان ما هستی؛ تو ميزبان گريه‌ها و نيازها؛ غم‌ها و دلتنگی های ما هستی.
تو كه غريبی را احساس كرده‌ای! حال غريبه‌ها به آستان كرم تو چشم دوخته‌اند و به دستان پر مهرت توسل كرده‌اند.
مولای من! می خواهم از زائرانی بگويم كه جاده به جاده و شهر به شهر گذشته اند تا نفسی مهمان شوند و از می عشق تو بنوشند.
مولای من! می خواهم از سنگ فرش آستان مقدّست بگويم كه سجده گاه قدوم مهمانانت شده است؛ از كبوتران عاشقی كه گرداگرد حرم پاک تو می چرخند و تو را طواف می كنند؛ از نسيم بگويم كه بيرق گنبدت را بوسه باران می كند و عطر دلربای تو و اشک تمنای زائرانت را به اوج افلاک می برد.
مولای من! می خواهم از آسمان بگويم كه هر روز نه، هر ساعت نه، هر لحظه و ثانيه از تو جان می گيرد و در پيشگاه شكوه تو جان می دهد.
ای آفتاب مهربانی! می خواهم از خورشيد بگويم كه هر طلوع با انوار خود به پنجره فولاد تو چنگ می زند و از ضريح تو نور می گيرد.
ای حجت خدا ! خوش به حال جاده كه از قدوم زائرانت بغض تنهايی خود را می شكند و خاک پايشان را به سينه زخم‌آلود خود می زند كه عمری است از طواف تو جا مانده است.
خوش به حال رواق‌ها، درها و ديوارهايی كه از نفس مهمانانت پِر می گيرند و به ضريح پاک تو می رسند. خوش به حال مناره ها وكاشی ها!
این شعرو تقدیم میکنم به همه ی عاشقان امام رضا که دوست دارن تو حرم آقا علی ابن موسی الرضا باشن:
قد هزار تا آسمون كبوتراتو دوس دارم، وقتی ميام امام رضا سوقاتي گندم ميارم/ وقتی ميام به مشهدت داغ دلم تازه ميشه، دلم ميره كرببلا غصه بی اندازه ميشه/ تنگ ميشه تا دلم برات عكس حرم رو می گيرم، تو خيالم ميام پيشت كنار گنبد می شينم/ دنيا بدون مشهدت از خونمون كوچک تره، وا نميشه دلم آقا با صد هزارتا پنجره/ بس كه به مشهد اومدم جاده ها باهام رفيق شدن، چرا نمی رسم به تو ثانيه ها دقيق شدن/ دلم برای صحن تو نگاه بكن پر می زنه، اين دفعه كه من اومدم نگو كه وقت رفتنه/ اميد دارم كه من بيام دوباره پاكم بكنی، تو صحن اسماعيل طلا يه گوشه خاكم بكنی…
آخرین نظرات