از دیروز همش یه دلشوره خاص دارم بهش که فکر میکنم دلم یهویی هُری میریزه پایین ، انگار می‌خوان خبر بدی بهم بدن. همیشه از لحظات خداحافظی دلگیر میشم مخصوص خداحافظی از کسی که واقعا دوستش دارم، چقدر زود گذشت؟!
انگار همین دیروز بود ،داشتم پیش خودم میگفتم وای گویا دلم هنوز آمادگی نداره، چکار کنم؟! چطور امسال متفاوت باشم؟! چه کار نابی رو انجام بدم ؟! افطار چی درست کنم؟! سحر چی؟! کی افطاری بدم؟! پسرم تازه به تکلیف رسیده و قراره امسالم روزه هاش رو کامل بگیره چکار کنم براش خسته کننده نباشه و تحملش بره بالا؟! چی براش بپزم که مورد علاقه اش باشه؟!
و و و… چشم بر هم زدنی گذشت ، وای خدا چی شد آخه تازه داشتم عادت میکردم به این سبک زندگی شیرین ، چه لحظات خوشایندی بود.چقدر سبک بود و راحت گذشت این ماه، به خودم هی، میزنم سمیه ماه رمضون سرجاشه این عمر توئه که داره مثل برق و باد میگذره ، وای خدا چقدر دلتنگ میشم برای ماه مبارکی که نفس کشیدن و خوابیدنش هم ثواب بود،
چقدر لحظات افطار با ناز کردن برای خدا روزه ام رو باز میکردم با گفتن« اللهم لک صمنا» چقدر سحرها از پنجره به آسمون صاف و پر ستاره نگاه میکردم و دعای فرج زمزمه میکردم، وای از شب‌های قدر که بازم قدر ندونستم، چقدر الغوث العفو گفتم و احساس سبکی کردم. ای وای کاش بیشتر استفاده کرده بودم الان میفهمم یوم التغابن در اون دنیا یعنی چی😔اغلب در پایان ماه رمضان دوباره می شویم همان انسانهایی که بودیم و البته کاش غیر از این باشد.دلتنگیها تمام نمی شود و ماه رمضان تا ساعاتی دیگر تمام است تا اگر عمری باشد سالی دیگر در سفره دیگر بر خوان رحمت الهی بنشینیم. اما یادمان باشد که رمضان فرصتی بود برای صیقل جان و روح.
از همین اکنون تلاش کنیم تا آیینه صیقل خورده جانمان به زنگار گناه آلوده نشود و برای روزهایی که می آیند انسانی آراسته و دل آرام باشیم که یاد خدا در روح و جانمان تنیده است.
آری به هر حال رمضان فرصتی بود برای یافتن بیشتر خویش و نزدیکی بیشتر به خدا اما هر چه بود تمام شد و هرکس به توان خود توشه برگرفت. غصه روزهای رفته آنها را بازنمی گرداند، اما شادی رسیدن عید فطر دل را آرام می کند.شوق عید فطر و نماز پرشکوه آن و شوق رجوع به ذات خود، اندکی از غصه ها می کاهد. گویی جشن می گیری برای اینکه با خدا و خودت وعده کرده ای که به گونه ای دیگر زندگی کنی، فطر عید بزرگی است، عید ذاتها و جانها، عید پشت کردن به شیطان و حرکت در مسیر حق، اما باز هم دلمان برای میهمانی خدا تنگ می شود حسی که دست بردار نیست… گویی طعمی را که چشیده ای نمی خواهی از دست بدهی.
عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت
صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت»
خدایا تو خوب میزبانی بودی اما من مهمان خوبی نبودم به حق خوبانت الهی العفو
خدایا این ماه رمضان را آخرین ماه رمضان عمرم قرار نده🙏
با آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما عزیزان در این لحظات آخر نه به خاطر لیاقت به رسم رفاقت دعایم کنید
آخرین نظرات