مکتب فاطمیه

این صداست که می‌ماند 📣 🗣 🔊 

مناسبت‌های تقویم را نگاه می‌کنم.

#روز_صدا؟! نظرم را به خود جلب میکند، و همان لحظه انواع صداهای خوانندگان، مداحان، قاریان، پرندگان، باران، شرشر آب، صداپیشگان، اذان، اعضای خانواده و…در ذهنم تداعی می‌شود. مطمئنا هدف از نام‌گذاری این روز با عنوان روز صدا، نشان دادن اهمیت، ترویج استفاده صحیح از صدا و توسعه ارتباطات صوتی برای ارتقای کیفیت زندگی ما می‌باشد. 

حال در این روز، یاد کسانی را گرامی می‌داریم که صدایشان چون زمزمه نسیم صبحگاهی، دل را نوازش می‌کند و روح را سرشار از آرامش می‌سازد. ویژه، قاریان قرآن، آنانی که با تلاوت زیبای آیات الهی، روح را نوازش داده و به پرواز در می‌آورند.

صدای آنان نه تنها ردیف کلمات است، بلکه دنیایی از احساس و معانی عمیق را به تصویر می‌کشد. شنیدن صدای دلنشین قاریان، انسان را به عالم معنویت و صلح می‌برد. آنگاه که آن کلمات مقدس از لسان‌های آنها جاری می‌شود، گویا آوای آسمان به زمین می‌رسد و دل‌ها را به کلام کبریایی آشتی می‌دهد.

صدای زیبا و دلنشین قاریان قرآن همچون خوشه‌های گندم در مزارع دل ما می‌روید. آنها با هر کلمه، بذر محبت و امید را در جان ما می‌پاشند. لحظاتی که در کنار آنان سپری می‌شود، از یاد نمی‌رود؛ لحظاتی که همگان به سکوت می‌نشینند تا فرشته‌ها را به همراهی دعوت کنند.

این روز، روز قدردانی از آوای خوش آنان است که نه تنها در دل‌هایی که به صدای آنان گوش می‌دهند، تأثیر می‌گذارند، بلکه در زندگی‌هایمان نیز نور امید و آرامش می‌افشانند. بی‌تردید، صدای زیبای مداحان و قاریان قرآن، نه تنها صدای آفرینش که صدای عشق و بندگی است؛ نغمه‌ای که در آن، دل‌ها به سمت خالق خویش رهسپار می‌شوند.

پس بیایید در این روز به یاد قاریانی که با صدایشان، به زندگی‌مان رنگی از معنویت می‌زنند، سرود شکر و سپاس را بخوانیم و قدردان این نعمت بزرگ باشیم. روز صدا بر همه آنانی که با آوای خود دل‌های ما را به آسمان می‌برند، مبارک باد!

پ.ن: به یاد صداهای ماندگار:

*«عبدالباسط، موذن‌زاده اردبیلی، 

مصطفی غلوش، حامد شاکرنژاد 

منشاوی…»* 🌹 

#به_قلم_خودم

#سُمیه_خانوم_اُم_الحسین