مکتب فاطمیه

​ضیافت کریم که بی گدا نمی‌شود! 

شنیده و خوانده بودم دعایی هست که اگر کسی در #ایام‌البیض ماه مبارک #رمضان آن را بخواند، گناهانش آمرزیده می‌شود؛ هرچند به عدد دانه‌های باران و برگ درختان و ریگ‌های بیابان باشد! و خواندن آن برای شفای بیمار و ادای دین و بی نیازى و توانگرى و رفع غم و اندوه سودمند است.مگر چه دعایی‌ست؟! چرا این‌همه ثواب و عظمت دارد؟! #دعای_مجیر را میگویم؛ که خواندنش سفارش اکید شده است در این ایام. #مفاتیح را باز کرده و چند خط اول دعا را زیر لب همراه ترجمه‌ زمزمه میکنم، چقدر جذاب و دلنشین است، چه معانی عمیقی دارد. کلمه به کلمه‌اش چون قطرات باران بر کویر خشکیده دلم می‌بارد.در هر فراز از این دعای شریف،نام‌های خداوند باری‌تعالی می‌درخشد. این اسامی گویی چون نوری‌ست به سوی عرش کبریایی که روح آدمی را در بی‌کرانه‌ی رحمت الهی به پرواز در می‌آورد. انتهای هر بند هم از عمق وجود، نجات و رهایی از آتش را طلب میکنیم. همان آتشی که با اعمال ناشایست، خودمان را دچارش کردیم! اما، ما خدایی داریم مهربان‌تر از مادر و امید داریم به رحمت بی‌پایان و غفرانش. پس عاشقانه‌تر مجیر را می‌خوانیم تا روح و روانمان صیقل یافته، غم و اندوه از جانمان رخت شسته، زنگار دلهایمان به انوار الهی روشن شده، مرهم شفابخش زخم‌های جسم و روحمان گشته و… در انتها به سوی کمال معنویت هدایت شویم ان‌شاءالله. 

دعای مجرب مجیر، دارویی‌ست برای بندگان، نوری‌ست در تاریکی، و امیدی در ناامیدی. 

پس بخوانیم او را تا استجابت کند ما را 🙏 
(الهی ز بنده خرده مگیر، اجرنا من النار یا مجیر)🤲

(الهی یا جابر العظم الکثیر، اجرنا من النار یا مجیر)🤲

(الهی به حق امیر غدیر، اجرنا من النار یا مجیر)🤲

(امیری حسین و نعم الامیر، اجرنا من النار یا مجیر)🤲

(یا رب به حقّ قرآن و عترت، نگاهی کن به این عبد فقیر، اجرنا من النّار یا مجیر)🤲

#التماس_دعا 🙏 
#طلبه_نوشت 

✍ سُمیه خانوم اُم‌الحسین 

#خـدیـجـه_اُم‌المومنین_مادرِ_اُمَت🕊
از خاندان و نامداران بزرگ و نیکوکار قبیله قریش بود. بانویی هوشیار و تاجری موفق که به واسطه ثروت و تبحر و مهارتش شهره گشت. ایشان زنی ممتاز و شریف، الگویی نمونه و بی‌بدیل برای زنان بود. هنگامی که پیوند آسمانی‌اش با پیامبر بسته شد، عزمش را جزم کرده بود تا با تمام توان یار و هم‌راه باوفای همسرش در شرایط دشوار باشد. خدیجه نور چشمان رسول و قوت قلبش شده بود. آن زمان که مردم در جهل و نادانی و تاریکی زندگی میکردند و کم خردان زمان با اذیت و آزار، روزگار را بر پیامبر سخت کرده بودند، ایشان تکیه‌گاهی محکم برای همسرش شد. بانو اولین زنی بود که به اسلام پیوست و ایمان آورد، او مثل ستاره‌ای درخشان و پرنور می‌درخشید و همچون شیرزنی از پیامبر دفاع می‌کرد و حمایتش از ایشان تمام و کمال بود و با صبر و شکیبایی به همسرش دلگرمی می‌داد و مال و جانش را فدای ایشان می‌کرد. محبتش به ‌پیامبر فراتر از یک رابطه زناشویی بود، ایشان حامی و پشتیبان پیامبر بوده و نقش مهمی را در پیشرفت اسلام و ترویج پیام الهی و تثبیت نظام اسلامی داشت. تاریخ اسلام همواره مدیون زحمات این بانوی بزرگوار خواهد بود. بانویی که با بزرگ‌منشی و ایمانی راسخ و قلبی مهربان مسیر الهی را برای نسل‌های پس از خود هموار ساخت. حضرت ویژگی‌های برجسته‌ای داشت از جمله، سخاوت و مهربانی،عفت و پاکدامنی، صداقت،ذکاوت و درایت، علم و دانش، درک عمیق، کلام نافذ، هوش سرشار؛…

و با همین صفات و خصائل محبوب قلب نازنین پیامبر شد، خداوند متعال هم ایشان را لایق مادری دانست و بهترین خلقش یعنی حضرت زهرا را به ایشان عطا فرمود و آن هنگام که تمام مالش را وقف و خرج اسلام کرد و سختی‌ها و مشقت‌هایی که در کنار پیامبر در شعب ابی‌طالب متحمل شدند خداوند درجات ایشان را متعالی‌تر کرد.حضرت خدیجه بعد از سالها سختی و رنج، بر اثر بیماری، خورشید چشمانش به خاموشی گرایید و روح بلندش به سوی معبودش پر کشید. رحلت بانو ضایعه‌ای بس سنگین و جانسوز بود برای پیامبر و یگانه دخترش حضرت زهرا و سایر مسلمانان. فقدان ایشان ضربه بزرگی به دل پیامبر و اسلام نوپا زد. این مصیبت آنچنان جانسوز بود که سال رحلت بانو را عام‌الحزن نامیدند.پیکر مطهر حضرت خدیجه کبری را در قبرستان مَعلاة (ابوطالب یا حَجون) که در شهر مکه قرار دارد، به خاک سپردند.

پیامبر گرامی اسلام درباره حضرت خدیجه سلام الله علیها اینچنین فرمودند:

بخدا سوگند خداوند بهتر از او زنی به من نداده،او بود که بمن ایمان آورد هنگامی که مردم کفر ورزیدند،و او بود که مراتصدیق کرد و مردم مرا تکذیب نموده (و دروغگویم خواندند) واو بود که در مال خود با من مواسات کرد (و مرا بر خود مقدم داشت) در وقتی که مردم محرومم کردند،و از او بود که خداوند فرزندانی روزی من کرد و از زنان دیگر نسبت به فرزند محرومم ساخت.

(شادی روح حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها صلوات)🙏
#به_قلم_خودم

#سُمیه_خانوم_اُم_الحُسین

#بیدارگر_مشرق_زمین 💫
روز بزرگداشت #سیدجمال‌الدین‌اسدآبادی.
ایشان یکی از متفکران برجسته ایرانی و پیشگام در عرصه روشنگری و روشنفکری جهان اسلام بود. در اسد آباد همدان در خانواده‌ای مذهبی و روحانی چشم به جهان گشود.از همان دوران کودکی به یادگیری علوم دینی علاقه‌مند بود و در جوانی به حوزه‌های علمیه مختلف در ایران و خارج از کشور رفت تا دانش خود را تکمیل کند.سفرهای زیادی به کشورهای مختلف داشت، و همین سرمنشأ بیداری او در جهان اسلام شد، وی با تأسیس روزنامه «العروة الوثقی» و سخنرانی‌هایش تلاش کرد مسلمانان را به اتحاد و مقابله با استعمار تشویق کند. او به این نتیجه رسیده بود که بهترین راه پیشرفت رهایی از استعمار و استعمارگران است. او با همین طرز تفکر تاثیر زیادی بر سایر رهبران و متفکران جهان گذاشت.او با مکاتبه به میرزای شیرازی نقش بسزایی در صدور فتوای تحریم تنباکو داشت.
ایشان شاگردان زیادی پرورش داد که مهمترین آنها «محمد عبده» بود که ایشان هم راه استاد خود را پیش گرفت و در ظاهر یک اصلاح طلب تفکرات استادش را گسترش داد.
سید جمال‌ الدین اسد آبادی معتقد بود:
«جهل، بزرگ‌ترین دشمن ملت‌های مسلمان است و تا زمانی که آگاهی در میان مردم نباشد، استقلال و پیشرفت ممکن نیست.»
سید جمال الدین اسدآبادی شخصیتی است که رهبر معظم انقلاب در وصف نقش ایشان در بیداری اسلامی و جنبش‌های فراگیر در سطح منطقه به ویژه در مصر فرمودند: سیدجمال بزرگ، آن مرد اسلام خواه، شجاع و مبارز، بهترین جایی را که برای مبارزات خود توانست پیدا کند مصر بود پس از او هم شاگردان ویˈمحمد عبدهˈ چنین نقشی را ایفا کردند.
از آثارش میتوان اشاره کرد به:
رسائل فی الفلسفه و العرفان
نامه‌ها و اسناد سیاسی تاریخی
البیان فی الانجلیز و الافغان
العروة الوثقی
ضیاء الخافقین
سیدجمال‌الدین اواخر عمرش را در ترکیه زیر نظر سلطان عبدالحمید که امپراتور عثمانی بود، زندگی می‌کرد. زمانی که ناصرالدین شاه قاجار به قتل رسید، بعد از تحقیقات پلیس ترکیه به این نتیجه رسید که میرزا رضای کرمانی قاتل ناصرالدین شاه توسط سیدجمال‌الدین تحریک شده و این کار را انجام داده است! سلطان عثمانی هم دستور قتل سید را داد، اجیران سید را مسموم کرده و بعد از فوتش او را در قبرستان مشایخ ترکیه دفن کردند. اما سالها بعد با توافق ترکیه و افغانستان نبش قبر کردند و جسد سید را به دانشگاه کابل انتقال داده و او را در آنجا مجدد دفن کردند. سید جمال‌الدین اسدآبادی به عنوان یک متفکر روشنفکر، نظام سیاسی و اجتماعی زمان خود را به چالش کشید و با اندیشه‌هایش، مسیر جدیدی را برای جوانان مسلمان هموار کرد. میراث فکری و فرهنگی او هنوز هم برای بسیاری از پژوهشگران و دانشجویان، ارزشمند و الهام‌بخش است.
#به_قلم_خودم
شادی روحش صلوات 🕊 🙏

ما نمانیم و عکس ما ماند 🖼
کار دنیا همیشه برعکس است! 💫
امروز کمی تشنه شده بود. برای اینکه بهانه نگیرد،سرش را روی پایم گذاشتم و دستی به خرمن موهای مشکی‌اش کشیدم. قربان صدقه چشمان زیبایش رفتم، با لحنی کودکانه برایش لالایی میخواندم، میخندید و کمی صورتش گل انداخته بود، صدای زنگ گوشی همراهش او را به سمت اتاق خودش فرا خواند؛
در دل دعا میکردم خداوند قوت و توانایی‌اش را بیشتر کند تا بتواند امروز هم روزه‌اش را کامل به پایان برساند، نگران بودم که مبادا با این اوضاع و احوال بعضی از جوانان و نوجوانان که دانسته یا ندانسته دین گریز که نه شاید دین ستیز شدند! دل‌سرد باشد یا ذهنش درگیر شبهات شده باشد، چندباری میگفت: مامان، تو کلاس فقط من روزه‌ام! حتی بعضی از دبیرها هم روزه نمیگیرند! بچه‌ها مسخره‌ام میکنند… چقدر دلم برایش سوخت که به خاطر کار درست و انجام واجب الهی متلک بارش میکنند. شب و روز برایش دعا میکنم عاقبت به خیر باشد و پایش نلغزد.نوجوان است و خام، هر چقدر هم رویش کار شود باز ممکن است دستخوش تغییرات قرار گرفته و تفکراتش عوض شود. ذهنم حسابی درگیر آینده‌اش است، سرم را به سمت بالا می‌آورم تا با خدا نجوا کنم، چشمانم به قاب عکس روی دیوار می‌افتد و مرا پرت می‌کند به زمانی که حسین چهار ساله بود… برای پابوسی امام رئوف به مشهد رفته بودیم، در کوچه‌های مشرف به حرم مدام به گوشمان میخورد، آقا از شما و خانواده‌تان عکس بگیرم؟! فکر بدی نبود، وارد عکاسی شدیم و چندتا عکس دسته‌جمعی گرفتیم و یک عکس تکی از حسین.کمی کم حوصله بود، از عکس گرفتن خوشش نمی‌آمد، با کلی ترفند راضی‌اش کردیم. پشت صحنه عکس حرم امام رضا علیه السلام بود با آن گنبد طلایی و گلدسته‌های زیبایش ، و مسجد گوهرشاد که گنبد آبی خوش‌رنگش چون نگین فیروزه‌ای خودنمایی می‌کرد.گل آرایی و سبزه‌های اطراف هم نما را چشم نوازتر کرده بود، کبوترهایی که بالای ضریح در حال پرواز بودند و دلبری می‌کردند. عکس که چاپ و آماده شد آن را تحویل گرفتیم، نگاهی به صورت حسین کردم و آروم گفتم چه جذبه‌ای، چه ژستی!بعد از عکاسی به سمت حرم رفتیم و دقیق همان پشت صحنه عکس برایم نمایان شد، لبخندی زدم و همانجا پسرم را ویژه سپردم دست امام رضا و از ایشان خواستم برایش دعا کند چون از همان روزی که فهمیدم دارم مادر میشوم فرزندم را نذر حضرت زهرا سلام الله علیها و آقا امام زمان عجل الله کردم.سالها میگذرد، پسرم در قاب چشمانم هر روز بزرگ‌تر می‌شود و هر لحظه عشق من به او فزون‌تر. اما از میان هزاران عکسش، این عکس را بیشتر دوست دارم.هر بار که به این قاب نگاه می‌کنم، دلم سرشار از شادی می‌شود و چشمانم پر از اشک. اشک شوق برای داشتن پسری سالم و صالح که جلویم قد می‌کشد، ماشاءالله و الحمدلله و اشک نیاز به آستان ملکوتی امام رئوف برای لحظاتی که دور از حرم، دلتنگ زیارت میشوم. این قاب برای من، تنها یک قاب عکس ساده نیست، بلکه دریچه ای است به سوی نور و خوشبختی. و یک روایت است. روایتی از کودکی، معصومیت، عشق و ایمان. روایت گوشه‌ای کوچک از زندگیمان که با یاد خدا و عشق به اهل بیت (ع)، معنا و ادامه پیدا می‌کند…
اللّهُمَّ اجْعَلْ عَواقِبَ امُورِنا خَیْراً🤲

#به_قلم_خودم
#سُمیه_خانوم_اُم_الحُسین

نکات کلیدی درباره “نحوه صدا زدن همسر “
یکی از عوامل بسیار مهم و اساسی در ایجاد محبت و صمیمیت در خانواده، احترام متقابل زن و شوهر به هم است، این احترام میتواند در قالب صدا زدن همسر باشد، نحوه صدا کردن همسر در خانه یا جمع میتواند در آرامش یا عصبانیت و حتی در سلامت روحی و جسمی ایشان ارتباط مستقیم داشته باشد.هر حرف یا کلمه‌ای که زده می‌شود بار معنایی خاص خود را دارد و می‌تواند بیانگر احساسی خاص، پیام و نتایج مختلفی برای شخص مورد نظر در پی داشته باشد. استفاده از بعضی کلمات ممکن است برای فردی جذاب و خوشایند باشد و برای افراد دیگر منزجر کننده و ناخوشایند! پس باید دقت داشت و حساسیت‌های همسر را در نظر گرفت که کی، کجا و چطور از آن کلمات استفاده کرد،زیرا نحوه صدا زدن تاثیر زیادی در ذهن و احساس فرد دارد.چه خوب است که از ابتدا در مورد این موضوع با همسرتان صحبت کنید و کلمات پیشنهادی را هم ارائه کنید و نظرش را بپرسید، و بر اساس سلیقه و احساسش از کلمات استفاده کنید.‌ باید در نظر داشت کلماتی به کار برده شود که اقتدار شخص را پایین نیاورد یا بی احترامی به طرف نشود مخصوص در جمع. کلمات معجزه میکنند، و این هنر است که یک زن یا مرد بداند چطور از این هنر استفاده کند. در دین ما هم توسط ائمه اطهار و بزرگان به این نکته اشاره شده؛

حضرت علی‌‌علیه‌السلام از نظر ارتباطات عاطفی بسیار به حضرت زهرا‌سلام‌الله‌علیها توجه داشتند و از تعابیری مثل «حبیبتی زهرا؛ (محبوبه من زهرا)» استفاده میکردند، یا مثلا ایشان بارها و بارها به حضرت زهرا می‌فرمودند «بنفسی انت، (جانم فدات) البته جالب است که حضرت زهرا هم پاسخ می‌دادند «روحی لروحک الفداه؛ (روح من فدای روحت)» یا حضرت در تعبیری دارند «انا کنا کزوج حمامه فی ایکه (من و زهرا مثل دو کبوتر عاشق در لانه ای بودیم)» اینها نشان می‌دهد که ارتباطات عاطفی عمیقی بین آن بزرگورارن وجود داشته و می‌دانستند که از چه جملاتی استفاده کنند.نکته قابل توجه این است که ظرافت زنانه حضرت‌زهرا‌ از سوی حضرت علی‌ رعایت می‌شده؛ اما پیروان حضرت علی علیه السلام باید بدانند که واقعا حضرت وقتی یک چیزی می‌فرمودند، اعتقاد قلبی خودشان هم بوده است، این گونه نبوده است که مطلبی را بیان کنند و خود عمل نکنند، مثلا ایشان فرموده‌اند «ان المرأة ریحانه (زن ریحانه است)» و واقعا با حضرت زهرا مثل ریحانه(یک گل لطیف) برخورد می‌کردند.زیبا صداکردن زن و مرد, بهترین شیوه برای ابراز محبت و نوعی شخصیت دادن به طرف مقابل است.

پیامبراکرم صلی‌الله هم فرمودند:سه چیز است که محبت شخص را درباره دیگری خالص میکند…یکی از آنها این است که طرف مقابل را به اسمی صدا بزند که وی می‌پسندد…

اینها همگی درسی هستند برای حفظ کانون گرم خانواده و محبت بیشتر بین همسران، پس با دقت بیشتری همسر خود را صدا بزنیم💫
پ.ن:

شماره همسرتون رو با چه عبارتی در گوشی ذخیره کردید ؟

 توی خونه چی بهش میگید؟ 

اگه بخواید عاشقانه صداش کنید از چه کلماتی استفاده میکنید؟!

توی جمع چطور صداش میزنید؟

#به_قلم_خودم

#سُمیه_خانوم_اُم_الحُسین