مکتب فاطمیه

#امیرکبیر و #رئیسی_عزیز🥀
📢 #رهبر‌معظم‌انقلاب
چهار سال خدمت زود میگذرد، لکن در همین مهلت زودگذر کارهای بزرگ میتوان کرد. امیرکبیر سه سال در کشور حکومت کرد، کارهای بزرگی را بنیان‌گذاری کرد. خود آقای رئیسیِ عزیزِ ما سه سال حکومت کرد و ریاست کرد، کارهای خوبی ایشان انجام داد و بعضی‌ کارها را پایه‌گذاری کرد که ان‌شاءالله ثمره‌اش را بعدها کشور خواهد دید. این بخشی از بیانات رهبر انقلاب در نخستین دیدار هیئت دولت چهاردهم در تاریخ 1403/6/6 می‌باشد.
رهبر انقلاب دوران خدمت و عملکرد دولت آقای رئیسی را با دوران خدمت امیرکبیر قیاس نمودند. در این سخن نکات ظریف و مهمی نهفته است که شاید هر کسی متوجه آن نشود، رئیسی عزیز در طول سه سال خدمت خود اقدامات مهم و تاثیرگذاری را انجام داد.امیرکبیر در یکی از اقدامات خود به خزانه کشور سروسامان داد و اوضاع دخل و خرج کشور را منظم کرد.در دولت شهید رئیسی نیز در همین راستا حساب واحد خزانه ایجاد شد و تمامی منابع دولت در یک حساب تجمیع شد تا از دولت برای مخارج خود در ماه‌های ابتدایی، از بانک مرکزی تنخواه نگیرد. همچنین کسری بودجه در ابتدای دولت شهید رئیسی 480 هزار میلیارد تومان بود که در دوره سه ساله دولت سیزدهم بشدت کاهشی شد.برشمردن اقدامات سه ساله شهید رئیسی که #صادق_الوعد بود،در این مجال نمی‌گنجد و برای اینکه بتوان از همه جنبه‌ها اقدامات اصلاحی و اساسی این دولت را بررسی نمود باید چندین یادداشت در حوزه‌های مختلف تخصصی برای شرح این تحولات نوشت.شباهت این دو بزرگمرد به هم آن هم از زبان رهبر ، به لحاظ موقعیت اجتماعی که داشتند این بوده که هر دو از اقشار پایین و متوسط جامعه بوده و در خانواده‌ای معمولی رشد کردند و با لیاقت و شایستگی به مقام نخست وزیری رسیدند و با تمام تلاش و همتشان کارهای زیربنایی مهمی را انجام دادند. این دو شخصیت والامقام به خاطر وطن دوستی و مردم داری تا پای جان بر سر عقیده و مرام خویش ایستادند؛ و در انتها به مزد خود که شهادت بود نائل آمدند.در نهایت هر دو در جوار مولایشان، یکی در جوار امام حسین علیه السلام و دیگری در جوار امام رضا علیه السلام مأوا گرفتند.به برکت خون شهدا، این مسیر را تا تحویل نظام اسلامی به امام زمان (عج) ادامه خواهیم داد و مردم هم مثل همیشه که در وفاداری و عزتمندی سنگ تمام میگذارند ان‌شاءالله 🙏
شادی روحشان صلوات 🤲
#به_قلم_خودم

#سالروز_شهادت 🕊
#میرزا_تقی_خان_امیرکبیر🥀
#قهرمان_ملی🇮🇷
از زمان ظهور انسانها بر روی زمین در طول تاریخ بشر؛ مردان و زنان قهرمان فراوانی بوده‌اند که با رشادت و شهامت و شجاعت؛ نام خود را در ذهن ها ثبت نمودند. مردان و زنانی که همواره در تلاش بودند تا افتخارآفرین باشند و دست از اعتقادات خویش برنداشتند. ایشان به تناسب شرایط و موقعیتشان سعی کردند تا با حرکت در مسیر درست الگوی مناسبی برای سایرین باشند. برای پیشرفت و ترویج فرهنگ درست و برای سربلندی و سعادتمندی مردم و کشور با تمام قوا تلاش می‌کردند. تا جایی که حتی منجر به از دست دادن جان و مال و ناموسشان می‌شد. یکی از این چهره‌های مشهور و ماندگار:
#میرزا_تقی_خان_امیرکبیر است،امیرشهیدی که مرد روزهای سخت بود و تحولات درخشانش در کمتر از چهار سال صدارتش، در ایران ثبت تاریخ شد. تاریخ، #امیرشهید را فراموش نخواهد کرد، او مردی باهوش بود و کاردان، وطن‌دوست و باکفایت که در زمان صدارتش خدمات شایسته و قابل تحسینی به ایران و ایرانی نمود،او هیچگاه منافع ملت را به نفع خود یا بیگانگان مقدم نداشت و در مقابل اجانب سر فرود نیاورد.اصلاح امور مالی، سامان‌دهی به وضع ارتش، تلاش در جهت خودکفایی ملی، گسترش فعالیت‌های علمی و تأسیس مؤسسات آموزشی مانند #دارالفنون، مبارزه با عقاید و انحرافات مذهبی، بی‌اعتنایی به خواسته‌ها و تهدیدات قدرت‌های خارجی، و قطع ایادی و جاسوسان استعماری، چاپ روزنامه #وقایع‌اتفاقیه،و…از جمله فعالیت‌ها و تلاش‌های پیگیر او در این دوران بود. او با پایان دادن به شورش‌ها، کاهش نفوذ و دخالت بیگانگان اعم از روس و انگلیس، تشکیل ارتش منسجم، کنترل بر اعمال و رفتار دیوانیان، شاهزادگان، خاندان سلطنت، رجال و صاحبان قدرت، ریشه‌کن کردن بسیاری از مفاسد اداری و مالی و مبارزه و سرکوب فرقه‌ هایی چون بابیت؛ در اداره امور کشور، نظمی نو پدید آورد.امیرکبیر الگویی از یک قهرمان ملی و مبارز و فهیم است که هرگز از مسیر درست خود منحرف نشد و برای منافع ملت خود ایستادگی کرد.
✍ #رهبر_معظم_انقلاب در توصیف امیرکبیر و اقدامات ماندگار وی می‌فرمایند: «امیرکبیر که یک چهره‏ی ماندگار در تاریخ ماست و واقعاً کارهای بزرگی هم کرده، همه حکومت او سه سال بود؛ اما آن‏قدر این کار، مهم و بزرگ و جدی بود که تاریخ امیرکبیر را فراموش نمی‏کند… 4سال برای دولت زمان کمی نیست، امیرکبیر آن همه کار را در 3سال صدارت انجام داد، امروز کشور به کارهایی از جنس امیرکبیر نیازدارد.او می‌توانست ایران را متحول کند.
سرانجام محمدتقی‌خان امیرکبیر در 20 دی ماه، با توطئه‌های فراوان و خائنان وطن فروش در حمام قصر فین کاشان ترور و به شهادت رسید و پیکر او در کربلای معلی و در حرم امام حسین(علیه‌السلام) به خاک سپرده شد. 🥀
هنوز هم مردان و زنان قهرمان فراوان و کم‌نظیری هستند که شجاعانه و فداکارانه و مبتکرانه‌ در هر حیطه‌ای فعالند به کار خود ادامه می‌دهند و برای رسیدن به مقصودشان تلاش می‌کنند.
و ما مفتخریم که مردان و زنان ما در صحنه‌های فرهنگی و اقتصادی و نظامی حاضر و همدوش هم در راه انسان سازی و تعالی اسلام و مقاصد قرآن کریم همچنان فعالیت دارند. قهرمانانی که فارغ از جنسیت و خودبرتربینی بدون هیچ تکبری الگو شایسته ای برای افراد عصر خود هستند و میدانند در مراتب عروج معنوی یکسانند. در اسوه و قهرمان بودنشان جنسیّت مطرح نیست. بلکه ظرفیت‌های روحی باعث تمایزشان میشود و اینها مانع از این نمی‌شود که الگوی زنان و مردان آینده این سرزمین نباشند.
تاریخ همچنان ادامه دارد و قهرمانان با دستان توانمندشان صفحاتش را ورق می‌زنند و نامشان را در آن به یادگار میگذارند.
«روحش شاد یادش گرامی» 🤲
✍ #به_قلم_خودم
#سُمیه_خانوم_اُم_الحسین

#به_قلم_خودم #روز_طلبه
#قیام_خونین_مردم_قُم
ضمن گرامی‌داشت قیام نوزدهم دیماه،
و سالروز شهدای طلبه. تجلیل میکنیم از تلاشهای شبانه روزی طلاب و روحانیون در به ثمر رساندن و شکوفایی انقلاب اسلامی.
«مردم ولایتمدار و طلاب بزرگوار با اهدای خونشان در پاسداشت از ولایت فقیه، نهاد پاک و مقدس انقلاب را بارور ساختند و این روز تاریخی در تاریخ ثبت شد و نقش برجسته علما و روحانیت کاملاً بارز بود و امروزه پس از گذشت سالیان طولانی همچنان از نقش برجسته طلاب و روحانیان در هدایت و پیروزی این قیام عظیم سخن به میان آورده می‌شود، لذا جمعی از طلاب با ارسال طوماری به دفتر رهبر معظم انقلاب، مراجع تقلید و مدیران حوزه علمیه قم خواستار نامگذاری نوزدهم دی به نام«روز طلبه» شدند.»
هرچند هنوز نامی از روز طلبه در تقویم ثبت نشده است اما چه نیکو و لازم است که یک روز را مانند روز دانشجو در تقویم ثبت کنند. البته؛ طلبه نیازی به این مسائل ندارد و کارش خالصانه و برای خداست و کمک به خلق خدا و حفظ دین، اما با این کار مردم و مسئولان بیشتر متوجه تلاش این قشر زحمتکش شده و نگاهشان را به این سمت هم خواهند برد.سال‌هاست که قشر روحانی و طلبه‌ها متهم‌اند که از شدّت وفور نعمت و مفت خوردن گردن کلفت کرده‌اند! و هیچ کاری از پیش نمی‌برند! و آنها را آماج گلوله و تهمت‌های رگباری و کلامی خود قرار داده‌اند.قبل از انقلاب اسلامی حوزه‌های علمیه به این شکل نبوده و حتی نوع پوشش و تدریس علوم اسلامی و کتب در آنجا متفاوت بوده، چیزی به عنوان نمره و الزام به تمام کردن یک کتاب در موعد مقرر نیز وجود نداشته است، اما بعد از انقلاب به تدریج حوزه‌های علمیه نظام‌مند شدند؛ گرچه همچنان مثل نظام آموزش و پرورش دچار دگرگونی‌هایی بوده و هست.
عنوان طلبه برای بانوان و آقایان روحانی استعمال می‌شود، اما برای آقایان القاب دیگری هم گذاشته شده مانند:
ثقه الاسلام، حجت الاسلام، حجت الاسلام و المسلمین، آیت الله، آیت الله العظمی، اینها عناوینی هستند که هر کدام بار معنایی خاصه داشته و نشان از جایگاه علمی و اجتماعی دارنده آن عنوان را نشان می‌دهد.همانطور که می‌دانید #طلبه کلمه‌ای عربى است و جمع مکسر #طالب به معنى خواهان و خواستار می‌باشد و در اصطلاح به معنى خواهان و پژوهنده علم دین گفته می شود.پس به مردان و زنانی که در حوزه علمیه به تحصیل می‌پردازند طلبه گفته می‌شود که به حمدالله در کشور ما با شکل گیری حوزه‌های علمیه قشر زیادی از زنان و مردان با تحصیل در این مراکز عنوان طلبگی را برای خود برگزیدند. حوزه‌های علمیه یکی از محورهای اصلی در شکل‌گیری و جهت‌دهی انقلاب اسلامی و صدور دین مبین اسلام با احکام و مستندات قرآنی و روایی به سایر کشورها بوده است. در انتها باید اشاره کرد که:
اختصاص دادن یک روز در تقویم برای هر امری نشان از اهمیت آن دارد،با توجه به اهمیتی که کسب معارف الهی در نگاه دین دارد، در نظر گرفتن روزی به عنوان روز طلبه هر ساله می‌تواند ارزش تحصیل علوم و معارف اسلامی را یادآور شده و این امر حتی می‌تواند بستر تکثیر اندیشه‌ی دینی را فراهم نماید. البته شنیده‌های حاکی از آن است که روز شهادت آیت الله رئیسی را به عنوان روز طلبه و خدمت جهادی معرفی کنند.
(روز طلبه بر همه‌ی طلاب و روحانیون مبارز و تلاشگر مبارک) 🌹

من عاشق #بادکنک بودم. 🎈 🎈 🎈
حتی وقتی بیست‌سالگی را رد کرده بودم، توی جشن‌ تولدها، آن آخر که یکی از بزرگترها بادکنک‌های تزیینی را از دیوار می‌کندند و پخش می‌کردند بین بچه‌ها، آرزو می‌کردم یکی هم به من برسد! نمیرسید!

به بزرگترها بادکنک نمی‌رسید.
نزدیک خانه‌مان یک بستنی‌فروشی بزرگ بود که بستنی‌های پسته‌ای خوشمزه‌ای داشت و بادکنک‌های قرمز بزرگ.
روال کارش این بود که به بچه‌هایی که وارد مغازه‌اش می‌شدند یک بادکنک بدهد.

بعضی‌وقت‌ها دلم می‌خواست مثل کولی‌های سر چهارراه‌ها یک بچه اجاره کنم، با هم برویم بستنی‌فروشی، بادکنک بگیریم، بعد بچه را پس بدهم و بادکنک را نگه دارم
بعدها یک راه‌حل رذیلانه پیدا کردم؛ به آقای بستنی‌فروش می‌گفتم “بچه تو ماشینه، میتونم یه بادکنک براش ببرم!”

با بادکنک از مغازه بیرون می‌آمدم و بلافاصله احساس گناه می‌کردم.
به اولین بچه‌ که می‌رسیدم آن را می‌بخشیدم و لب‌ورچیده، تا دور شدن بچه به بادکنکم که توی هوا تاب می‌خورد و می‌رفت نگاه می‌کردم.

عشقم به بادکنک را مثل عشقی ممنوع از همه پنهان می‌کردم. به‌نظر خودم احمقانه بود که حالا که همسن درخت‌های پارک ملت شده‌ام بادکنک‌بازی کنم و وقتی کسی بادکنکی دستم می‌دید همان حسی را داشتم که انگار وافور دستم دیده‌‌اند

یک روز، پدربزرگم را دیدم که با آن اندام درشت مردانه‌اش، با آن سبیل‌ و ابروهای پرپشتش، نشسته روی چهارپایه‌اش توی کوچه و دارد پفک نمکی می‌خورد!

پدربزرگم طوری با لذت دست می‌برد توی پاکت، پفک برمی‌داشت، می‌گذاشت توی دهانش، مزمزه می‌کرد و انگشت نمکی‌اش را زبان می‌زد که انگار توی کله‌پاچه‌ای نشسته و نان ترید‌شده توی آب‌مغز می‌خورد!

برای او پفک خوردن هیچ منافاتی با سنش و پدربزرگ‌بودنش نداشت. تعریفش این بود: پفک نمکی دوست دارم، پس می‌خورم. تمام‌

همان‌ روز رفتم برای خودم یک دسته بادکنک رنگی خریدم. بادکنک‌ها را بردم خانه و یک هفته، تا زمانی که بادکنک‌ها خالی از باد شوند از حضورشان کیف کردم. بعد انگار حرصم برای بادکنک داشتن خوابید.
به همین راحتی!

یک عمر به عنوان یک کارِ خجالت‌آور ممنوع، به یک کار عادی و متعارف نگاه کرده بودم؛ یک عمر کلی انرژی صرف کرده بودم تا عشقم به بازی با بادکنک را مهار کنم و همین باعث عطش بیشتر من به آن شده بود.

✓زندگی به اندازه کافی، نکن، نخور، ننوش، نگو، نشنو، نبین، نرو، نیا، نخواه، نخوان، ننویس دارد

✓همین الان بادکنک زندگی‌ات را پیدا کن و هرچه که هست برای خودت جور کن

✓گور بابای سن‌وسال و عرف و همه قراردادهای اجتماعی ساخته‌ی دست بشر عصاقورت‌داده!

#به_قلم_خودم
هفدهم دیماه، روز اجرای طرح استعماری حذف حجاب توسط رضاخان
«کشف حجاب در ایران رویداد فرهنگی اجتماعی تغییر پوشش زنان که توسط رضاشاه و با قانون کشف حجاب در 17 دی 1314 تصویب و اجرا شد. به موجب آن، زنان و دختران ایرانی از استفاده از چادر، روبنده و روسری در مدارس، و دانشگاه‌ها، مراکز اداری و دولتی منع شدند و باید از کلاه و پالتو استفاده می‌کردند.»
در طول تاریخ قوانین زیادی حذف یا نصب شده است، حال چه عادلانه و درست و چه نابخردانه و نادرست!
حجاب هم یکی از همان قوانینی است که اسلام آن را جزء واجبات برشمرده و در طول این سالها همچنان مورد هجوم و دستخوش تغییرات بوده حال یا به اجبار یا خودخواسته. در کشور ایران حجاب همواره با اشکال مختلف مورد استقبال مردان و به ویژه زنان بوده و عفیف بودن زنان ایرانی زبانزد و شهره تاریخ است. در دوران قاجار با سفرهایی که ناصرالدین شاه به کشورهای غربی داشت کم‌کم شیفته پوشش زنان آنجا قرار گرفت و بعد از آمدنش به ایران تغییراتی در پوشش زنان حرمسرا را اتخاذ کرد. این جریان ادامه دار بود تا زمان رضاخان.
وقتی رضاخان به ترکیه سفر کرد با دیدن زنان بی‌حجاب آنجا پس از بازگشت ادعای روشنفکری به سرش زد و با برداشتن حجاب از همسر و دخترانش در ملأ عام ممنوعیت حجاب و استفاده از چادر و روسری برای زنان را اعلام کرد. و با شعار «اعطای آزادی به بانوان» فصل جدیدی را در زندگی زنان ایرانی رقم زد. به‌ دنبال فرمان رضاخان مأموران و پاسبانان‌ها در هر کوچه و برزن به اذیت و آزار زنان و دختران محجبه پرداختند و با زور چادر و روسری از سرشان برمی‌داشتند. بسیاری از زنان و دختران خانه نشین شدند و از ترس مأموران روزهای زیادی در کنج خانه می‌ماندند و یا در نیمه‌های شب آن هم با محارم خود با ترس و لرز در صورت ضرورت، پا از خانه به بیرون می‌گذاشتند.
این قانون اوج سیاست‌های رضاخان در زمینه تغییر لباس بود که از سال1314ش آغاز شده بود. مردم از این وضعیت بسیار ناراحت بودند و هر از گاهی دست به تظاهرات می‌زدند اما با شکست مواجه میشدند. تا اینکه این سیاست‌ها واکنش‌هایی از جمله قیام مسجد گوهرشاد را رقم زد. و بالاخره با کشتار زیادی از مردم و تلاشهای شبانه روزی غیرتمندان و با درخواست علما، این قانون در سال 1323ش در دوره حکومت محمدرضا پهلوی کشف حجاب اجباری لغو شد.
بالاخره انقلاب اسلامی ایران با هدف احیای ارزش‌ها شکل گرفت و همان گونه که انتظار می‌رفت حجاب نیز به عنوان جلوه‌ای بارز از ارزش‌های اسلامی، به درخواست مردم و دستور امام خمینی(ره)، در کسوت یک قانون درآمد تا تحقق این مهم را امکان‌پذیرتر نماید.از همین رو، روزبه‌روز بر رونق حجاب و عفاف افزوده می‌شد.
هرچند با وجود آن همه زحمت و مشقت علما و شهدا این وضعیت در دوران اصلاحات، به دلیل عدم کار گسترده‌ی فرهنگی درست، ظهور و فعالیت ماهواره‌ها در کنار رسانه‌های خارجی کم‌کم با گسترش هجمه‌های رسانه‌ای ضد مقدسات و کم‌رنگ شدن باورهای دینی در میان برخی از طبقات جامعه، بدحجابی نمود بیشتری یافت و زنان و دختران بدحجاب در خیابان‌ها ظاهر شدند و شعار «زن،زندگی،آزادی» سر دادند.
لذا بعد از آن همه آشوب و کشتار و زحمات ،اگر منطقی و درست جلوی این معزل گرفته نشود، سبب گسترش بی‌بندوباری و فساد در جامعه و تنزل ساختار و فروپاشی خانواده‌ها را به دنبال خواهد داشت.باتوجه به شرایط کنونی، لازم است که دستگاهای مسئول، به بی توجهی خود نسبت به مسئله فرهنگ و پوشش جامعه پایان دهند و با اقدامات مناسب، جلوی این ناهنجاری را بگیرند؛ در کنار اقدامات دستگاه‌های مسئول، افراد و خانواده ها نیز بایستی تمام تلاش خود را به کار بگیرند و با هوشیاری در برابر این اتفاق، عمل درست را اتخاذ نمایند.