#به_قلم_خودم
#روز_بزرگداشت_رودکی
(پدر شعر فارسی)
شاعری یک هنر عالی است چرا که می توان به وسیله آن پیامی را به صورت آهنگین و دلنشین به مخاطب انتقال داد و گویی اثرگذاری‌اش زیاده‌تر خواهد بود. در طول تاریخ ادبیات ایران زمین ،شعرای بزرگ با سرودن اشعار ناب توانستند تا حدود زیادی خط فکری و فرهنگی سلاطین و عوام را تغییر دهند.شعر و ادبیات فارسی یکی از عناصر مهم فرهنگ ایرانی است. تاثیرات آن بر فرهنگ اسلامی خاورمیانه نیز گسترده است. بعضی از نویسندگان و شاعران ایرانی، نه تنها در ایران بلکه در سراسر جهان به شدت شناخته شده هستند و مورد احترام.در میان این شاعران بزرگ ابوعبدالله جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمن بن آدم متخلص به #رودَکی (مشهور به استاد شاعران) از پرآوازه‌ترین‌های عصر خویش بود.وی نخستین شاعر پارسی سرای ایرانی بود که در دوره سامانی و در سده چهارم هجری قمری می‌زیست.رودکی استاد شاعران ایرانی در این دهه بود و از این جهت او را پدر شعر فارسی می‌نامند. و دلیل دیگر اینکه تا پیش از وی کسی دیوان شعر نداشته است.سبک شعری رودکی، سبک غالب آن روزگار یعنی سبک خراسانی است.همچنین رودکی مبتکر رباعی نیز می‌باشد.رودکی با وجود تقدم نسبت به شاعران بزرگ ایران زمین از پرکارترین‌ها نیز به‌شمار می‌رود و ابیات سروده شده‌اش را بیش از یک میلیون بیت محاسبه کرده‌اند.رودکی در سرودن انواع قالب‌های شعری مانند مثنوی، رباعی، قصیده، غزل و قطعه مهارت داشت؛ اما در این بین، او را قصیده‌سرای برجسته‌ای می‌دانند.او در مدح هم تبحر زیادی داشت و بسیار میانه‌رو بوده و اثری از تملق و چاپلوسی در مدحیاتش نمی‌توان یافت.در شعر رودکی پند و اندرز و سخنان حکیمانه نیز به وفور یافت می‌شود.بیشتر پند و اندرزهای رودکی اخلاقی و در باب هوشیاری و هشدار است که خواننده را به پندگیری و عبرت آموزی از جهان وا می‌دارد.وی در میان شاعران فارسی بسیار مورد ارج و احترام بوده و کمتر کسی زبان به نکوهش وی گشوده است.
مثنوی کلیله‌ودمنه،مثنوی سندباد نامه از آثار مهم ایشان است.
رودکی بین سال‌های 320-329 هجری و در حالی که زندگی سخت و فقیرانه‌ای را می‌گذارند، رخ در نقاب خاک می‌کشد. آرامگاه رودکی در پشت بوستانی در روستای بنجرودک یا پنجکت در فاصله 170 کیلومتری از شمال شهر دوشنبه کشور تاجیکستان قرار گرفته است و هر ساله پذیرای گردشگران زیادی از جمله علاقه‌مندان به زبان و ادب فارسی است.
در انتها شما را دعوت می‌کنم به قصیده‌ای زیبا از جناب رودکی:
بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیحون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی
ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی
میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی
آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی
آخرین نظرات