مکتب فاطمیه

​وقتی که مادرم رفت؛…🥀💔

وقتی مادرم در کمال ناباوری، برای همیشه از کنارم رفت، دیگر همه چیز برایم کمرنگ و بی ارزش جلوه می‌نمود.حتی گرمای خورشید وسط روز برایم سرد و آرامش شب برایم کابوس شده بود. دیگر بوی چای تازه دم در خانه مرا به وجد نمی‌آورد. حتی صدای جلیز ولیز و بوی خوش کتلت‌ها هم برایم خوشایند نبود. طلوع و غروب خورشید دیگر برایم جذابیت نداشت. وقتی که مادرم رفت؛ ترس عجیبی همچون سایه‌ای سیاه بر قلبم نشست، احساس می‌کردم کودکی خردسالم که در هیاهوی بازار گم شده، وقتی که مادرم رفت؛ انگار تمام دنیا بر سرم آوار شد، گویی بخشی از وجود من هم با او به زیر خاک رفت، سکوت تلخی به زندگی‌ام چنگ می‌زد، من مانده بودم و جای خالی‌اش که گویی به بزرگی گودالی عمیق و بی انتها بود و هیچ چیز و هیچ‌کس نمی‌توانست آن را پر کند.نبود آغوش گرم و مهربانش ، فقدان صدای پر از مهر و محبتش، مرا به جنون رسانده بود. در و دیوار خانه و گوشه به گوشه‌اش او را به یادم می‌آورد و خاطراتش مثل خنجری تیز در قلبم فرو می‌رفت. دیگر نشاط از خانه رفته بود، هیچ‌کس حوصله نداشت و به بهانه‌‌ای از خانه‌ی بی مادر فرار می‌کرد. و چه سخت گذشت تا اینکه کمی خود را پیدا کردم. پس از گذران زمان مدید، با توکل و توسل اندکی آرام شدم. از این واقعه آموختم که این ترس و تنهایی، بخشی از فرآیند غم است و درک این نکته به من آرامش بخشید، که مادرم با هر خاطره، هر یادآوری، همچنان در کنارم است. ترسی که زمانی همچون دریایی بیکران به نظر می‌آمد، حالا جای خود را به خاطرات و عشقی بی‌پایان داده است که در قلبم زنده خواهد ماند.ذهن و روح خسته و رنجورم را با خواندن آیات قرآن و فاتحه تسکین می‌دهم.می‌دانم تا روزی که زنده‌ام این دلتنگی با من خواهد بود، اما این را هم می‌دانم که روزی دوباره با مادرم دیدار خواهم کرد و به آغوشش مهربانش پناه خواهم برد.
#روحت_شاد_سادات_خانوم 

#به_قلم_خودم

#سُمیه_خانوم_اُم_الحُسین

​فصلِ دل‌تکانی❤️

کم‌کم زمستان سرد و بی‌روح جای خود را به بهار سرسبز و پویا می‌دهد، گویی در این زمان، زنان ما دعوت شدند به خانه‌تکانی! پس کمرهمت را محکم‌تر می‌بندند تا دستی به سر و گوش خانه زنند، تا غبار یک ساله را از تن خسته خانه بزدایند و آن را آماده بهاری زیبا کنند. هر گوشه را که گردگیری میکنند گویی رخوت و سنگینی را از آنجا دور کرده، و تازگی و طراوت را جایگزینش می‌کنند. بوی خوش تمیزی مشام همگان را پر و روح ساکنان منزل را نوازش میکند. در این میان چه نیکوست علاوه بر خانه! خانه‌ی دل را نیز نظافت کرد، خاطرات کهنه، غصه‌های تلخ،کینه‌های نخ‌نما،عادات ناشایست؛ همه را باید جارو زد و دور ریخت. زنگارهای دل و ناامیدی‌ها را باید شست و برق انداخت. طبقات ذهن را باید مرتب کرد با رها کردن و گذشت. خاطرات خوب را باید در قسمت بالای ذهن جای داد تا همیشه از شیرینی‌شان لذت برد، برای داشتن دلی نورانی و قلبی پاک و آرام و روحی بزرگ خانه‌ی دلمان را باید مهیا کنیم برای مهمانان جدید. همانان که با آمدنشان امید و نشاط و ایمان را در ما زنده‌تر می‌کنند. «خانه‌تکانی دل مهم‌تر از خانه‌تکانی است!»
از دل‌هایمان شروع کنیم و با خصلت‌های شایسته، قلبی نورانی، دلی پاک و بی‌کینه و ذهنی آرام به استقبال بهار برویم، بهاری که نویدبخش و آغازی دوباره برای جسم و روح و روان‌مان است.

✍#به_قلم_خودم
( #سُمیه_خانوم_اُم_الحُسین)

#به_قلم_خودم
#زیارت_امام_رضا_ع
#زیارت_شهیدجمهور
بعد از مدت‌ها آرزویی که بر دلم مانده بود را به اجابت رساندم، صبر و قرار نداشتم، خود را به ضریح مطهر نزدیک و نزدیکتر می‌کردم و…
صلی الله علیک یا امام رضا
صدای خادمه کنار ضریح با آن چوب‌پَر سبز رنگش مرا به حال خود آورد: خواهرم زیارت قبول ،حرکت کن! هنوز چند ثانیه هم نشده بود!، اما با وجود همه‌ی خستگی‌ و دلتنگی‌ها و درد و دل‌هایی که داشتم، به اجبار دستانم را از شبکه‌های طلایی ضریح جدا کردم و به خاطر نفرات پشت سرم جا خالی کرده و به سمت خروجی رفتم. گوشه‌ای دنج را انتخاب کردم و شروع به خواندن ادعیه و زیارات کردم یک نگاه به ضریح میکردم و یه نگاه به کتاب دعا، متوجه گذر زمان نبودم، بعد از خواندن ادعیه ، به سمت مزار شریف و نورانی شهید جمهور حرکت کردم. دل توی دلم نبود، هرچه نزدیک‌تر می‌شدم اشک‌هایم بیشتر می‌شد و مدام زیر لب می‌گفتم:
«دلم برای رئیسی سوخت»
به جایگاهش نزدیک شدم، با دیدن عکسش،انگار بند دلم پاره شد و های‌های شروع کردم به گریه کردن، ازش حلالیت طلبیدم بابت اینکه قدرش را خوب ندانستیم، تشکر کردم بابت تمام زحمات و تلاش‌هایی که انجام داده بود،چقدر دلتنگش بودم،زیارت شهیدجمهور حسابی به من چسبید، هنگامی که به صورت مهربانش نگاه می‌کردم،دلم آرام می‌شد.چشمان را بستم گویی صدای رسا و زیبایش را می‌شنیدم، صدایی از جنس دلسوزی پدرانه که با زبان بی زبانی از ما میخواست راهش را ادامه دهیم و نگذاریم خونش پایمال شود.از امام رضا و سید ابراهیم شهید مدد گرفتم و عهد کردم که فرصت بیشتری برای خودسازی خودم صرف کنم، از روزمرگی‌ها فاصله بگیرم و خوب یادم باشد برای چه خلق شده‌ام و زندگی می‌کنم،ان‌شاءالله شما هم توفیق حاصل فرمایید که در این حریمِ قدسی، قدم بگذارید و از خوان و کرم امام رئوف و فیضِ حضورِ شهیدجمهور عزیز، بهره‌مند شوید.

(به نیت حاجت روایی همتون دو رکعت نماز در حرم آقا امام رضا خوانده شد، ان‌شاءالله به زودی قسمتتون)
تـُو انتخاب ِمَن نبودی ، سَرنِوِشتَم
بودی ، تَنها اَنگیزه‌ی ِماندَنَم در این
زِندِگی ِبی‌اِعتبار آقا امام رضا 💛🌱".
گفت عاشقے‌ ࢪا توصیف کن؛ گفتم:
*جا گذاشتن یک تیکہ‌ازقلبم برا؎همیشہ‌
در کنج حــرم*❤️‍🩹. ‌ . ~ًِ
#چهارشنبه_های_امام_رضایی

#به_قلم_خودم
#امام‌زاده_نون_ماستی! 🌹
دیروز حوالی عصر قرار شد برای خرید سوغات به مراکز مشخص شده از قبل برویم، یکی از آن مرکز خریدها اطراف حرم و سمت خیابان طبرسی بود، بعد از کمی پیاده‌روی، چشمم به امامزاده‌ای افتاد، و با همراهانم قرار شد نیم ساعتی را در آنجا باشیم ،بالای سر در امامزاده نوشته شده بود:
#امامزاده‌محمدغیاث‌الدین،ع 💫
معروف به #گنبدخشتی
تا حالا به این مکان نیامده بودیم، وارد که شدم حس بسیار خوبی داشتم، نمای داخلی قسمتی بازسازی شده بود اما قسمتی بافت قدیمی داشت ، در و دیوار پر بود از عکس شهدا و پوسترهای مذهبی و احکام، با خواندن اذن دخول و زیارتنامه مخصوص نزدیک ضریح شدم، زیارت کردم و چند رکعت نماز خواندم، سنگ مضجع شریفش خیلی قدیمی و جالب بود و به نظر از آثار بسیار تاریخی و نفیس محسوب می‌شود، از خادمین آنجا خواستم کمی درموردش برایمان توضیح بدهند، یکی از آنها اینطور گفت:
اینجا مزار امام‌زاده سلطان محمد معرف به:
«امام‌زاده نون‌ماستی» یا «آقا نون‌ماستی»!
است، ایشان «با 17 واسطه» از نوادگان امام موسی بن جعفر ،علیه السلام ، است. و جزو سادات موسوی محسوب می‌شود که. از جمله بزرگان و کلانتران مشهد و اداره کننده اصلی کارهای آستان رضوی و حرم مطهر امام رضا علیه السلام بودند.
با تعجب و مشتاق به صحبت‌های خادم گوش میدادیم و در ادامه گفت: اشخاصی که نذر دارند روزهای سه‌شنبه به این مکان می‌آیند و نذر میکنند که اگر حاجت گرفتند بعد از خواندن دعای توسل ،مقداری نان و ماست در امام‌زاده پخش کنند.به اعتقاد بسیاری از مردم مشهد،این رسم پیشینه دقیقی ندارد، مقدار نان و ماستی هم که نذر می‌شود، مشخص است و نباید از پنج سیر ماست و یک من نان کمتر یا زیادتر باشد، والا نذر پذیرفته نیست!، اما خادم گنبد معتقد بود که تغییر وزن نان و ماست و افزودن بر آن، اشکالی ندارد، به‌شرط آنکه صاحب نذر بضاعت کافی برای خرید آن را داشته باشد، در غیر این‌صورت می‌تواند نصف مقدار فوق را تهیه کند.و نباید خود را مقید به عدد و رقم نماید!من هم نذر کردم که اگر … هزینه نان و ماست یک سه‌شنبه را بپردازم، حال چقدر صحت دارد الله اعلم، حال اگر هم این رسم جای اشکال داشته باشد برایم مهم نیست چون کار بدی از نظرم نبوده ، کمی نان و ماست آنچنان هزینه‌ای ندارد و صرف افراد خسته و زوار و مسافر میشود که گلویی تازه کنند و کمی سیر شوند!
(البته به‌دلیل رعایت نکات بهداشتی، دیگر نذری نان و ماست را خود نذرکننده به‌صورت مستقیم توزیع نمی‌کند، بلکه چند صندوق پول برای نذری درنظر گرفته شده است که مردم بعد از گرفتن حاجت، پول نان و ماست خود را داخل آن می‌اندازند و خادمان گنبد با این پول، نان و ماست می‌خرند و سه‌شنبه‌ها دربین مردم پخش می‌کنند.)
ضمنا مزار شهید مدافع حرم: #شهیدمحمدرضا‌فیضی
که از لشکر #فاطمیون هستند نیز در این مکان است.

(شادی روح امام رضا علیه السلام و این امامزاده واجب التعظیم و شهید مورد نظر صلوات)