مکتب فاطمیه

💢 توصیه های آیت الله بهجت برای زیارت امام رضا (علیه السلام)

1- زیارت شما قلبی باشد. در موقع ورود اذن دخول بخواهید، اگر حال داشتید به حرم بروید. هنگامی که از حضرت رضا علیه‌السلام اذن دخول می‌طلبید و می‌گویید:
«أأدخل یا حجة الله: ای حجت خدا، آیا وارد شوم؟»
زیارت امام رضا علیه‌السلام از زیارت امام حسین علیه‌السلام بالاتر است، چرا که بسیاری از مسلمانان به زیارت امام حسین علیه‌السلام می‌روند. ولی فقط شیعیان اثنی عشری به زیارت حضرت امام رضا علیه‌السلام می‌آیند.

2- به قلبتان مراجعه کنید و ببینید آیا تحولی در آن به وجود آمده و تغییر یافته است یا نه؟ اگر تغییر حال در شما بود، حضرت علیه‌السلام به شما اجازه داده است. اذن دخول حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام گریه است، اگر اشک آمد امام حسین علیه‌السلام اذن دخول داده‌اند و وارد شوید.

3- اگر حال داشتید به حرم وارد شوید. اگر هیچ تغییری در دل شما به وجود نیامد و دیدید حالتان مساعد نیست، بهتر است به کار مستحبی دیگری بپردازید. سه روز روزه بگیرید و غسل کنید و بعد به حرم بروید و دوباره از حضرت اجازه ورود بخواهید.

4.همه زیارتنامه‌ها مورد تأیید هستند. زیارت جامعه کبیره را بخوانید. زیارت امین الله مهم است. -قلب شما- این زیارات را بخواند. با زبان قلب خود بخوانید. لازم نیست حوائج خود را در محضر امام علیه‌السلام بشمرید. حضرت علیه‌السلام می‌دانند! مبالغه در دعاها نکنید! زیارت قلبی باشد. امام رضا علیه‌السلام به کسی فرمودند: «از بعضی گریه‌ها ناراحت هستم!»

◼️ده روز گذشت..

▪️من که صبح گوشی ام را از شارژ می‌کشیدم و  تا غروب یا وقت خواب شارژ داشت، من که هفته ای یک بسته اینترنت می خریدم و کفافم را می داد از دیروز حوالی ساعت 4 تا الان سه بار گوشی شارژ کرده ام و دو بار بسته اینترنت خریده ام، ذره های شارژم، ذره های اینترنتم، ذره های وجودم دیروز تحلیل می رفت و تمام می‌شد در پی پیدا کردنش.

▪️در طول این چند ساعتی که بالگرد آقای رئیس جمهور گم شده بود من گیج  و منگ بودم، هرچه کانال خبری بود عضو شدم، به هرکس می شناختم زنگ زدم و هیچ. دقیقا هیچ. یک مرضی دارم که وقتی اتفاقی مهیب این گونه و از این دست رخ می دهد توی کله ام می جورم می گردم ببینم کجای قصه حاضر با کدام کاشی تاریخ هم گُل است و انطباقی کم و بیش دارد و حیرتا که در این رفتن با این حجم مهابت و غریبی چند انطباق عجیب یافتم و این گزاره هزار بار در ذهنم تداعی شد که تاریخ تکرار می شود هر باری تازه تر و عجیب تر، آقای رئیس جمهور در جنگل خاطره شد، در سرما و باران و این خاطره شدن در جنگل من را یاد میرزا یونس سوخته سرایی یا همان میرزا کوچک خان انداخت که غریب و خسته و تنها لحظات آخرش را با خدای خویش تنها بود و به آغوشش پر کشید.

▪️قدر دیدن و شکر دیدن محرک عجیبی است ، وقتی لیوان آب خنکی دست تشنه ای می دهی اگر تشکر کند و خداپدربیامرزی برایت بخواهد جگر تو هم خنک خواهد شد و اگر لیوان آب را که سر کشید طعن و لغز و لیچار بارت کند دلت می شکند و ممکن است اگر دوباره خواست، درنگ و تعلل کنی.

▪️درست عین امیرکبیر که رفاه و آسایش و کمال می خواست و طعنه می شنید و برایش حرف می ساختند. سید ابراهیم #رئیسی را با طعنه زخم آجین کردند و انگار این زخم ها مصمم ترش می کرد برای خدمت. هر پنجشنبه و جمعه سفر استانی و رویارویی نفس به نفسش با مردم دور افتاده ترین نقاط کشور را تا پیش از این در کمتر رئیس جمهوری دیده بودیم.

▪️مردمی که تا قبل از دیدنش حتی یک بخشدار هم سرسراغی ازشان نگرفته بود، درددل با رئیس جمهور برایشان یک رؤیا بود. اینکه تقریبا هر روز در بمباران تهمت و طعنه و تکه باشی و باز از پا نیفتی و همه حرف ها را ندیده بگیری و کارت را بکنی.

▪️باد حرف ها را می برد و این ذات عمل است که می ماند و مثل خورشید جاودان است، خیلی دوست دارم در قیامت رویارویی آن هایی که شش کلاسه بودنش را، تهمت جلاد بودنش را و طعنه ناکارآمدی اش را در دهان آشنا و بیگانه انداختند با او ببینم و نظاره گر باشم.

▪️آقای رئیس جمهور رفته بود روی نقطه صفر مرزی سد افتتاح کند و برای مردمانش آب بیاورد. رفته بود آب بیاورد و غبار شد. حالا شما خودتان می فهمید اینجای متنم با کدام کاشی سرخ از تاریخ انطباق دارد. خودتان روضه سقا بخوانید من رمقی برای روضه خواندن ندارم.

#شب_جمعه

​یخچال خانه ی ما را که باز کنی اگر خالی از هرچیزی هم که باشد محال ممکن است که سیب در ان پیدا نکنی!انگار محکوممان کردند به سیب خوردن!یا رسم است هرروز سیب بخوریم! هرچند تنها مادرم پایبند این رسم عجیب است چون اعتقاد دارد سیب برای پوست مفید است . البته کاربرد دیگر سیب هم در خانمان اینست که یک نفر عطسه کند و مادرم شروع کند هرروز یک سیب ابپز به خوردش بدهد تا یکوقت سرما نخورد.

امروز هم کیسه ی دو کیلویی سیب روی کابینت مثل پتک روی سرم فرود امد و شکایت کردم:"ای بابا.. بازم سیب خریدی که مامان.اینهمه میوه ی خوب!”

بعد یکهو به نظرم سیبها مظلوم امدند. چرا این حرف را زدم انها که کاری به من نداشتند ارامو ساکت

توی کیسه شان نشسته بودند!.. حتی انقدر دلم برای سیبها سوخت که یکی را برداشتم خوردم تا فکر نکنند میوه بدی هستند یا خیلی ازشان بدم می اید!

اخر اصلا تقصیر سیبها نبود. اگر سیب ها هم مثله گوجه سبز میوه نوبرانه بودند و مارا منتظر میگذاشتند شاید حالا کمی بیشتر مورد توجه قرار میگرفتند. و ما بی صبرانه منتظر رسیدن فصل سیب میماندیم و بعد انرا با ذوق چندین برابر قیمت حالا میخریدیم. و چقدر هم راضی و خوشحال بودیم!

برای همین هم به نظرم بعضی ادمها شبیه سیب هستند.

همیشه درکنارمان می مانند و در هر شرایط کمکمان میکنند.کافیست اراده کنیم تا پیشمان باشند. وجودشان پر از خاصیت است و هزار بلاو مصیبت را از جانمان دور میکنند. اما مثل همان سیب به چشم نمی ایند. قدرشان را نمیدانیم

حالا در عوض قدر آن ادمهایی را میدانیم که هر از گاه وارد زندگیمان میشوند و میروند. مثل توت فرنگی.هیچ خاصیتی هم ندارند. مزه هایشان هم ابکی شده و طعمی ندارند. بعد ان سیب کیلو دوتومنی باوفا و پرخاصیت را میفروشیم به ان توت فرنگی بیخاصیت ابکی که هیچوقت نیست و تازه با قیمت کیلو چهل تومن برایش سرو دست هم میشکنیم!

حیف که سيب را هرکار کنی سیب است و یاد نمیگیرد نوبرانه بودن را.کم بودن را.گران و دست نیافتنی بودن را.بد و بی خاصیت بودن را و همیشه خوب نبودن را!

وای که بعضی ادمها همان سیب هستند. و سیب را جان به جانش هم کنی سیب است!

ادم های نوبرانه هم هرکار که کنند باز برای دیگران عزیز هستند. اصلا ادمها عادت دارند هرچیز که زیاد نباشد را دوست داشته باشند. یک میوه هم حتی اگر در همه فصل ها باشد حالشان را بهم میزند. چه برسد به ادمش! اگر هروقت دلشان خواست دست دراز کنند و تو باشی از چشمشان خواهی افتاد. باید برای اینکه کنارشان باشی قیمت سنگینی پرداخت کنند تا قدرت را بدانند باید ماندنی نباشی تا پرستیده شوی. یک راز مهم درباره انسان ها را به تو بگویم؟ ادمها اصلا جنبه محبت زیادی.. ماندن زیادی.. عشق زیادی .. و هرچیز زیادی دیگر را ندارند. هیچوقت در زندگی مثل سیب در دسترس نباش. نوبرانه بودن را ياد بگیر

​تصویر خادم الرضا در چایخانه حرم امام رضا علیه السلام 😭 😢 

#چایخانه_حرم 

#خادم_الرضا 

#سید_ابراهیم_رئیسی 

#شهیدجمهورایران 💫

#معرفی_کتاب📗
#مثل_نهنگ_نفس_تازه_میکنم
به نام خدا
من، مردی که نیازمند شناخت “زن بودن” هستم!
من زن نیستم، و به تبع آن، نه دختری نازدونه برای پدر و مادرم خواهم بود، نه همسری برای یک مرد و نه مادری برای فرزندانم. اما من یک مردم و این یعنی توانایی پسر بودن برای مادرم، شوهر بودن برای همسرم و پدر بودن برای دخترم رو دارم.

با وجود اینکه زن نیستم، به اندازه یک زن نیازمند شناخت “زن بودن” هستم. چرا که نیمی از مهم‌ترین نقش‌های زندگی من به این شناخت گره خورده.
بله، من به عنوان یک مرد، نیاز دارم تا دنیای اطرافم و حتی خودم رو از زاویه نگاه یک زن ببینم و ادراک کنم و چه خوشم بیاید چه نه، خوشخبختی من به این گره خورده که از لطافت نهفته در نگاه مادرم، اضطراب شکننده در نگرانی‌های همسرم و شرم پنهان در سرخی گونه‌های دخترم، درک عمیق‌تری داشته باشم.

این درک گاه از فاعلیت پخته و سنجیده من سرچشمه می‌گیرد، به گونه‌ای که قوی باشم و بی‌واسطه، منافع شخصی و منیت‌هایم را کنار بگذارم و از دریچه نگاه مادر، همسر و دخترم به زندگی نگاه کنم. و گاه این پختگی در من شکل نگرفته و نیازمند تلنگری از بیرون است تا بیدار شود و شکل بگیرد، به این امید که روزی این پختگی در وجودم ریشه دوانده و پایدار شود.

می‌دانم در روزگاری که قحطی همدلی بیداد می‌کند، مردانی از جنس اول نیز وجود دارند، اما تعدادشان اندک و حضورشان در جامعه کم‌رنگ است.
لذا نیازمند تلنگری از بیرون هستیم تا میل به این همدلی در وجودمان بیدار شود.
اما این تلنگر از کجا می‌آید؟

بخشی از آن بر عهده زنان جامعه ما است. زنانی که باید در برابر منیت‌های شناور در دنیای اطرافشان صبور باشند و از به اشتراک گذاشتن نگاه خاص خود به زندگی خسته نشوند.

کتاب “مثل نهنگ نفس تازه می‌کنم” نوشته خانم معصومه امیرزاده، دقیقا همان تلنگری است که از آن صحبت می‌کنم.
شاید بسیاری در مواجهه با روایتی زنانه از زندگی روزمره، تصور کنند که قرار است از الگویی برای زن بودن صحبت شود اما این کتاب فراتر از الگودهی، بستری برای ایجاد درک متقابل اجتماعی بین دو هویت زنانه و مردانه فراهم می‌کند. و این همان چیزی بود که من مدت‌ها به دنبالش بودم و یافتن آن در روایت یک نویسنده زن ایرانی، برایم بسیار جذاب بود.

خواندن این کتاب رو به تمام زنانی که خواهان روایت داستان خود و به تمام مردانی که خواهان درک عمیق‌تر زنانگی هستند، توصیه می‌کنم.
این کتاب دریچه‌ای نو به سوی دنیای زنان می‌گشاید و به شما کمک می‌کند تا زن بودن را از زاویه‌ای جدید ببینید.