مکتب فاطمیه

​تاریخ صعود و سقوط مسلمانان در اندلس
#فتح_اندلس، حماسه‌ای تاریخی و فرهنگی است که در قرن هشتم میلادی به وقوع پیوست و نشانه‌ای از اوج اقتدار مسلمانان در سایه‌ی علم و فرهیختگی بود. در این فتح، سپاهیان مسلمان با رهبری طارق بن زیاد، با عزم و اراده‌ای پولادین، از دریا عبور کردند و سرزمین‌های پرآوازه‌ی اندلس را به تصرف خود درآوردند. اندلس، یکی از ۱۷ بخش خودمختار کشور اسپانیا کنونی است.

این واقعه، آغازگر دوران شکوفایی علمی، ادبی و فرهنگی در این دیار گشت، که به نام «اندلس اسلامی» شناخته شد. در این سرزمین، هنر و علم در هم آمیخت، و بر غنای فرهنگی اروپا افزوده شد. معماری‌های زیبا، کتابخانه‌های معتبر و فلسفه‌هایی که در این دیار شکفت، گواهی است از همزیستی مسالمت‌آمیز فرهنگ‌

ها و اندیشه‌ها. فتح اندلس به عنوان نمادی از همدلی و پیشرفت در تاریخ مسلمانان، همواره به یادگار خواهد ماند و در نور این فتح، اندلس نه تنها سرزمینی تازه، بلکه مرکز نور و دانایی شد که تأثیراتش بر دانش بشری تا قرن‌ها ادامه داشت. مسلمانان حدود 800 سال در آنجا حکومت کردند که هنوز هم آثار اسلامی و بناهای معماری اسلامی در جای جای آن به چشم می‌خورد. در این بین مسیحیان در تلاش بودند تا سرزمین‌های خود را پس بگیرند و قدرت مسلمانان را تضعیف کنند. وقتی دیدند حریف جنگاوران مسلمان نمی‌شوند، به حلیه‌های فرهنگی متوسل شدند! و دختران زیبای اروپایی را بدون حجاب و پوشش روانه اسپانیا کردند، این دختران آموزش دیده، شروع به اغفال و فاسد کردن جوانان مسلمان شدند و کم‌کم آنها را گرفتار فحشا و تفرقه و فساد اخلاقی کردند. این مصیبت به سرعت پیش رفت و سرداران را هم درگیر و آلوده کرد! وقتی که این درخت تنومند و قدرتمند از درون خالی شد، مسیحیان با یک حمله نظامی مسلمانان را از پای درآوردند. با کشتار بی‌رحمانه مسلمانان و مهاجرت آنها از آن مکان اسپانیا بار دیگر به دست مسیحیان افتاد. آری این‌گونه بود و شد؛ سرنوشت یک ملت قهرمان مسلمان که سالها در سایه طرفداری از دین و آیین خود به بزرگترین قدرت‌ها رسیدند وعالی ترین نمونه‌های تمدن را از خود به یادگار گذاشتند. اما از آن ساعتی که گناه در میان آنها شایع شد و دست از احکام مقدس اسلام برداشتند و آنها را پشت سر انداختند، اسباب نابودیشان فراهم شد و دشمن بر آنها مسلط گردید و به فجیع ترین وضع گرفتار شدند. و باید گفت تاریخ آموزگاری ارزشمند است که به خودی خود تکرار نمی‌شود، بلکه این آدم‌ها هستند که تاریخ را تکرار می‌کنند، هرچند با شکل و شمایل دیگر و رفتار و کرداری دیگر. گسترش اباحی‌گری در میان مردم و دور شدن تدریجی از آموزه‌های دینی و اسلامی، کاهش و ضعف قدرت نظامی و عدم اتحاد طوایف مسلمان از عوامل سقوط سرزمین‌های اسلامی خواهد بود. پس باید هوشیار شد و دانست که گناه و عدم اتحاد و پشت گوش انداختن فرامین رهبر جامعه چه بلایی میتواند سر مردم و دین و مذهب یک کشور بیاورد.

اما افسوس که به فرموده امیرمؤمنان:

«ما اکثر العبر و اقل الاعتبار» 

چه بسیارند عبرت‌ها و چه اندک است، عبرت گرفتن.

بیاییم بر اساس دستور قرآن کریم در تاریخ گذشتگان سیر کنیم و از آن عبرت بیاموزیم و از آرمانها و اصول انقلاب اسلامى، امام و شهدا پاسدارى نماییم; چرا که سنت الهى بر این است:

«ان الله لایغیر ما بقوم حتى یغیروا ما بانفسهم‏»

همانا خداوند سرنوشت هیچ گروهى را تغییر نمى‏دهد مگر آن که آنان آنچه را که در خودشان است تغییر دهند.

باشد که پند و عبرت بگیریم تا دچار تکرار تجربیات تلخ تاریخ نشویم.

#به_قلم_خودم

#سُمیه_خانوم_اُم_الحسین

#آیه_الکرسی

آیه‌ای از دل قرآن کریم است که به حقیقتی بی‌نظیر و عمیق اشاره دارد؛ آیه‌ای که در آن عظمت و قدرت بی‌پایان خداوند به تصویر کشیده شده است. این آیه، زینت‌بخش دل‌های مشتاق مؤمنان است و گواهی بر توحید و یکتاپرستی خداوند.

«اللَّهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ»؛ 

جمله آغازینش، مانند نسیمی دل‌انگیز، در قلب انسان‌های مؤمن، امیدی ناب را زنده می‌کند. خداوندی که یکتاست و برای همیشه حی و برپا است. او نه تنها آفریننده است، بلکه نگهدارنده و قیوم عالمِ وجود نیز هست. آیه الکرسی بیانگر این حقیقت است که خداوند هیچ نشانه‌ای از خستگی و سستی ندارد؛ بلکه تمامی آسمان‌ها و زمین در زیر سایه قدرتش قرار دارند. 

«لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ»؛ او نه به خواب می‌رود و نه به غفلت دچار می‌شود. در این واژه‌های ساده، حسی عمیق از امنیت و آرامش می‌تپد؛

«وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ» 

این آیه، تأکیدی بر علم و حکمت بی‌نهایت خداوند دارد؛ دانشی که هیچ حد و مرزی ندارد و هیچ چیزی از دایره علم او خارج نیست. و به چیزی از علم او، جز به آنچه خودش بخواهد، کسی احاطه نمی یابد. این آگاهی، انسانی را ترغیب می‌کند تا با آرامش و یقین به جلو برود، زیرا می‌داند که خداوند همیشه بر حال او آگاه است. آیه الکرسی، نوری است که در تاریکی‌های زندگی، راهنمای انسان‌ها می‌شود. هرگاه که روزگار بر انسان سخت شود و احساس تنهایی در دلش لانه کند، یاد این آیه می‌تواند به او قوتی دوباره ببخشد. با تکرار این کلمات جمیل، دل‌ها شاداب و جان‌ها زنده می‌شوند.

به راستی، آیه الکرسی، همچون درختی است تنومند در باغ ایمان، که سایه‌اش بر سر مومنان است و آنها را به آغوش پرمهر خداوندی دعوت می‌کند که همیشه و در همه حال، ناظر بر حال بندگانش است.
(آیه 255 سوره مبارکه بقره) 

بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 

«اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لا تَاْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْاَرْضِ مَنْ ذَا الَّذی یَشْفَعُ عِنْدَهُ اِلاَّ بِاِذْنِهِ یَعْلَمُ ما بَیْنَ اَیْدیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا یُحیطُونَ بِشَیْ‌ءٍ مِنْ عِلْمِهِ اِلاَّ بِما شاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْاَرْضَ وَ لا یَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظیم‌» 

حال به‌طور کلی و در یک نگاه، می‌توان موثرترین فایده‌های آیت الکرسی را در موارد زیر خلاصه کرد: 

تقویت حافظه 

ایمنی در سفر

دفع همه آفات و چشم زخم

برای رفع فقر و کمک الهی از غیب

رفع ترس در تنهایی و نورانیت قبر

در هنگام خواب باعث می شود خداوند فرشته ای نگهبان و محافظ بگمارد تا صبح سلامت بمانید.

رفع درد چشم

دور شدن شیطان

رفع هم و غم

شفای مریض

زیاد شدن نور چشم

برکت مزرعه و رونق گرفتن کسب

آسان شدن مرگ

حفظ مال و جان

و….

پس بر شما باد مداومت در خواندن این آیه شریفه، همچنین آموزش آن به کودکان از سنین پایین. 

پ.ن:

این کلیپ صوتی و تصویری آیه الکرسی را داخل گوشی خود داشته باشید.

وقتی فرزندتون گوشی شما را خواست 

این را براش پخش کنید. هم ثواب دارد، هم نگهدارش میشود. هم ملکه ذهنش.

التماس دعا 

#به_قلم_خودم

#سُمیه_خانوم_اُم_الحسین

این صداست که می‌ماند 📣 🗣 🔊 

مناسبت‌های تقویم را نگاه می‌کنم.

#روز_صدا؟! نظرم را به خود جلب میکند، و همان لحظه انواع صداهای خوانندگان، مداحان، قاریان، پرندگان، باران، شرشر آب، صداپیشگان، اذان، اعضای خانواده و…در ذهنم تداعی می‌شود. مطمئنا هدف از نام‌گذاری این روز با عنوان روز صدا، نشان دادن اهمیت، ترویج استفاده صحیح از صدا و توسعه ارتباطات صوتی برای ارتقای کیفیت زندگی ما می‌باشد. 

حال در این روز، یاد کسانی را گرامی می‌داریم که صدایشان چون زمزمه نسیم صبحگاهی، دل را نوازش می‌کند و روح را سرشار از آرامش می‌سازد. ویژه، قاریان قرآن، آنانی که با تلاوت زیبای آیات الهی، روح را نوازش داده و به پرواز در می‌آورند.

صدای آنان نه تنها ردیف کلمات است، بلکه دنیایی از احساس و معانی عمیق را به تصویر می‌کشد. شنیدن صدای دلنشین قاریان، انسان را به عالم معنویت و صلح می‌برد. آنگاه که آن کلمات مقدس از لسان‌های آنها جاری می‌شود، گویا آوای آسمان به زمین می‌رسد و دل‌ها را به کلام کبریایی آشتی می‌دهد.

صدای زیبا و دلنشین قاریان قرآن همچون خوشه‌های گندم در مزارع دل ما می‌روید. آنها با هر کلمه، بذر محبت و امید را در جان ما می‌پاشند. لحظاتی که در کنار آنان سپری می‌شود، از یاد نمی‌رود؛ لحظاتی که همگان به سکوت می‌نشینند تا فرشته‌ها را به همراهی دعوت کنند.

این روز، روز قدردانی از آوای خوش آنان است که نه تنها در دل‌هایی که به صدای آنان گوش می‌دهند، تأثیر می‌گذارند، بلکه در زندگی‌هایمان نیز نور امید و آرامش می‌افشانند. بی‌تردید، صدای زیبای مداحان و قاریان قرآن، نه تنها صدای آفرینش که صدای عشق و بندگی است؛ نغمه‌ای که در آن، دل‌ها به سمت خالق خویش رهسپار می‌شوند.

پس بیایید در این روز به یاد قاریانی که با صدایشان، به زندگی‌مان رنگی از معنویت می‌زنند، سرود شکر و سپاس را بخوانیم و قدردان این نعمت بزرگ باشیم. روز صدا بر همه آنانی که با آوای خود دل‌های ما را به آسمان می‌برند، مبارک باد!

پ.ن: به یاد صداهای ماندگار:

*«عبدالباسط، موذن‌زاده اردبیلی، 

مصطفی غلوش، حامد شاکرنژاد 

منشاوی…»* 🌹 

#به_قلم_خودم

#سُمیه_خانوم_اُم_الحسین

#حضرت_حمزه_سیدالشهدا 🕊 

شیردلِ اسلام 💟

در تاریکی‌های تاریخ، در روزگاری که کفر و نفاق چهره زشت و زهرآگین خود را به نمایش گذاشته بود، نوری درخشان و مظهر شجاعت و وفاداری به اسلام پدیدار گشت.

او لقب «سیدالشهداء» و «اسدالله»را به خود اختصاص داد، نه تنها عموی پیامبر بلکه نماد دلیری و ایثار در راه حق و اسلام بود. حضرت حمزه، با جگری چون شیر و اراده‌ای چون کوه، در نبردها پا به میدان می‌گذاشت و همواره در جستجوی راستی و حقیقتی بود که اسلام نمایانگر آن بود.

حضرت حمزه در روزگار جوانی، به یاری برادرزاده‌اش حضرت محمد(ص) شتافت و در مسیر دعوت و هدایت مردم، همراه و یاور او گردید. او با تمام وجود بر این باور بود که حقیقت اسلام، زیباترین و بزرگ‌ترین گوهر بشریت است و باید برای آن جان فشانی کرد. در میدان جنگ، مانند نوری در ظلمت، با شمشیرش ضربه میزد و دشمنان را یکی پس از دیگری به خاک می‌افکند. برخی او را به دلیل دلیری‌اش «أسدالله» می‌نامیدند، چراکه هرگز از میدان‌های نبرد عقب‌نشینی نمی‌کرد. حضرت حمزه با فطرت پاکش و ارادتی خالص به پیامبر، نماد وفاداری به معانی انسانی و الهی است. یاد او همواره در دل‌های مومنان و دل‌سوزان زنده است، چرا که او با نوع شهادتش حماسه‌ای از عشق و ایثار و جهاد در راه خدا بر پا کرد.

حضرت حمزه، نه تنها در میدان جنگ، بلکه در دل مردم نیز می‌جوشد. او به عنوان نمونه‌ای از عشق و از خودگذشتگی در راه حق، همیشه در یادها خواهد ماند. حال در سالروز شهادتش گرد هم بیاییم تا یادش را گرامی بداریم و از جانفشانی‌هایش درس بگیریم. شجاعت و ایثار او سرمشقی برای همه آزادگان و عاشقان حقیقت است. باشد تا همگی در راهی قرار گیریم که این جان‌فدای عشق، فراموش نشود و در زندگی‌هایمان تجلی یابد. حضرت حمزه، تو را به یاد می‌آوریم و به پاس خدمات و جان فشانی‌هایت سر تعظیم فرو می‌آوریم. تو نیز ما را یاد و شفاعت نما و برایمان دعا کن تا همچون شما در راه امام زمانمان جان‌فدا باشیم.

(روحش در اعلی علیین شاد با ذکر صلوات)

«الهم‌صل‌علی‌محمد‌و‌آل‌محمد»
#به_قلم_خودم

#سُمیه_خانوم_اُم_الحسین

#حضرت_عبدالعظیم_حسنی

نماینده عشق و وفاداری

در دل تاریخ اسلام، در میان پیچ و خم‌های زندگی، نام‌ پاکی چون حضرت عبدالعظیم حسنی می‌درخشد. او، از نوادگان امام دوم شیعیان است و همچون گوهری ناب در زهد و تقوا می‌درخشد و کانون محبت اهل‌بیت(ع) است. داستان زندگی‌اش پر از شگفتی‌ها و درس‌های فراموش‌نشدنی است که در دل‌های مومنان هک شده و هنوز هم نوای عشق و معرفت به ساحت قدسی آنان را زمزمه می‌کند. حضرت عبدالعظیم، در مکتب امام هادی علیه السلام پرورش یافت، وی فرزند زمانه‌ای بود که در آن، جوشش حقیقت به سختی قابل درک بود. اما او با قلبی مملو از عشق به ائمه معصومین، مسیر خود را در زندگی انتخاب کرد و به عنوان سفیری از سوی اهل‌ بیت(ع)، پیام محبت و دوستی را به وسعت جان‌نوازی نشر داد. آن جناب به یقین، نوری بود که در تاریکی‌های جهل و نارسایی‌های آن دوران درخشید. وقت‌هایی که بازیگران قدرت، تاریخ را به انحراف می‌کشیدند و حقیقت در حال گمنام شدن بود، ایشان با دانش و اراده‌ای قوی، در برابر ظلم و ظالم ایستاد. او کوشید تا قرن‌ها آموخته‌های عمیق اسلام را از چشمه‌سار محبت ائمه معصومین(ع) صیقل دهد و با معرفی آنان به نسل‌های آینده، یاد و خاطره آنان را جاویدان نماید. از حضرت عبدالعظیم، نه تنها به عنوان یک فقیه و عالم گران‌قدر یاد می‌شود، بلکه باید او را به عنوان مردی از عشق و وفاداری ستود، که نه تنها نظریات ناب را در زمان خود نشر داد، بلکه در عمل نیز الگویی برای پیروان اهل‌ بیت(ع) گردید. زیارت آرامگاهش در ری، خود نشانی از علاقه، محبت و احترام مردم نسبت به اوست. حضرت عبدالعظیم حسنی، به طور ویژه‌ای به شیوه‌های ارتباطی با دیگران اهمیت می‌داد. او فراتر از تحصیلات و علم، پیام خود را به روح انسان‌ها می‌رساند؛ حال ما نیز باید از زندگی‌اش درس‌هایی آموزنده بگیریم؛ از وفاداری به آرمان‌هایش، از عشقش به اهل بیت(ع)، و از عزم راسخش در عین نیکوتر بودن در رفتار با همنوعان و از علم همراه عملش… باشد که یاد این شخصیت گرانقدر همچنان راهگشای دل‌های ما باشد با ذکر صلواتی به روح پاک و مطهرش.

«الهم‌صل‌علی‌محمد‌و‌آل‌محمد»
#به_قلم_خودم

#سُمیه_خانوم_اُم_الحسین